ملخص الجهاز:
جمشید ارجمند که در نوجوانی زبان فرانسه را به خوبی آموخته و شیفتۀ فرهنگ (رجوع شود به تصوير صفحه)و ادبیات فرانسوی بود، خیلی زود به ترجمۀ آثار ادبی دست یازید و همکاری اش را با ناصر نیرمحمدی، سردبیر وقت مجلۀ فردوسی، آغاز کرد.
ابعاد و زوایای متنوع شخصیت ارجمند که از وسعت ذوق هنری و ادبی او حکایت (رجوع شود به تصوير صفحه)دارد، به راستی حیرت انگیز است؛ چطور می توان در عین حال هم ویراستار بود هم منتقد، هم مترجم بود هم برنامه ریز، هم کارشناس جهانگردی بود هم کارشناس کشاورزی، هم جویندۀ علوم عقلی بود و هم طلبۀ سیروسلوک عرفانی؟ البته همانطور که پیش تر اشاره کردم، این سبک و سیاق چندوجهی، به جمشید ارجمند منحصر نمی شود و صفت غالب بیشتر روشنفکرانی است که در سال های ۱۳۳۰-۱۳۴۰ پا به عرصۀ فرهنگی ایران گذاشتند.