ملخص الجهاز:
قلم رنجه (۳۶)/ بهاءالدین خرمشاهی قلم رنجه (۳۶) بهاءالدین خرمشاهی ملانقطی یا پیرایشگر؟ در این مقالة کوتاه، مراد نویسنده، و مقصود از این عنوان این است که سختگیر وسواسی نباشیم، و مدام در هر کاربرد زبانی، اعم از شفاهی یا کتبی متّه به خشخاش نگذاریم و در پی آن نباشیم که موشکافی کنیم؛ یا گرفتار این توهم باشیم که باید بر وفق وظیفة بهداشت گرایی، مو از ماست بیرون بکشیم، و در نهایت چندان از سایة خود بترسیم که کارو بار سخن گفتن یا چیز نوشتن بر ما دشوار شود؛ و دیگر نتوانیم از ملکة زبانی خود، راحت و روان استفاده کنیم و مانند ارغنون نواز مورد نظر و اشارة فارابی شویم که در حین نواختن، مادام که در قواعد نظری/ علمی ارغنون نوازی باریک نمی شد، به آسانی ساز خود را می نواخت؛ و هر دم که در قاعدة پرده ها و پرده گردانی و چم و خم نوازندگی باریک می شد، در نوازندگی و روان ـ نوازی او خدشه و خلل وارد می شد، تا حدی که از کار بازمی ماند.
برای پیروز شدن نسبی در این میدان، با علم به اینکه هرگز در حوزة هیچ زبانی، زبانشناسان و ادب پژوهان نمی توانند اغلاط مشهور را یک بار و برای همیشه ریشه کن سازند، چند مرحله وجود دارد.
کتاب دیگر و البته جدیدتر در این زمینه اثری است به نام Usage & Abusage, A Guide to Good English که می توان آن را آزادانه چنین ترجمه کرد: راهنمای صواب و خطا در انگلیسی درست.
اثر معروف دیگر که توضیحات آن به فارسی ترجمه شده، فرهنگ لانگمن اشتباه های رایج در زبان انگلیسی تألیف ان.