تجزیه و تحلیل کمی و کیفی موانع مشارکت دانشجویان در فعالیت‌های ورزشی. مطالعه بین فرهنگی در کشورهای ایران و مجارستان مقالة

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش تجزیه و تحلیل کمی و کیفی موانع مشارکت دانشجویان در فعالیت‌های ورزشی در دانشگاه‌های ایران و مجارستان بوده است. روش‌شناسی: در این پژوهش از مدل سلسله مراتبی موانع فراغت به عنوان چهارچوب نظری استفاده شده است. 1315 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی ایران و 793 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی مجارستان به پرسش‌‌نامه‌ای محقق ساخته که به زبان فارسی و مجاری ترجمه شده بود، پاسخ دادند. همچنین از 60 نفر از دانشجویان دو کشور مصاحبه نیمه ‌سازمان‌‌یافته بعمل آمد. از روش‌های آماری آزمون t و MANOVA برای آنالیز داده‌های کمی و از روش تحلیل محتوایی به‌منظور تحلیل داده‌های کیفی پژوهش استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که دانشجویان ایرانی و مجاری در درک موانع درون‌فردی و ساختاری با یکدیگر تفاوت دارند، اما تأثیر موانع بین‌فردی بر مشارکت آنها در فعالیت‌های ورزشی یکسان است. همچنین دختران دانشجو در دانشگاه‌های ایران هر سه گروه موانع را بیشتر از پسران دانشجو تجربه می‌کنند، در حالی که تفاوتی در بین دانشجویان دانشگاه‌های مجارستان با توجه به جنسیت وجود ندارد. نتیجه‌گیری: از نتایج این‌گونه برداشت می‌شود که صرف‌نظر از تفاوت‌های فرهنگی موجود در بین دانشجویان دانشگاه‌های ایران و مجارستان شرایط مختلف اجتماعی_ اقتصادی در دو کشور می‌تواند بر نگرش و گرایش دانشجویان در دو کشور برای شرکت در فعالیت‌های ورزشی مؤثر باشد. شاید نگرش نه‌چندان مثبت مردم به ورزش زنان در ایران از جمله بیشترین عوامل تأثیرگذار بر مشارکت دختران دانشجو در فعالیت‌های ورزشی باشد. از طرف دیگر، شاید بتوان رشد فناوری و تکنولوژی را از یک‌سو و شرایط اقتصادی نه‌چندان مناسب مجارستان و دانشگاه‌های آن کشور را از جمله عوامل مؤثر بر میزان مشارکت دانشجویان مجاری در فعالیت‌های ورزشی دانست.

یافته ها: نتایج نشان میدهد که دانشجویان ایرانی و مجاری در درک موانع درون فردی و ساختاری با یکدیگر تفاوت دارند، اما تأثیر موانع بین فردی بر مشارکت آنها در فعالیت های ورزشی یکسان است . نتیجه گیری: از نتایج این گونه برداشت میشود که صرف نظر از تفاوت های فرهنگی موجود در بین دانشجویان دانشگاه های ایران و مجارستان شرایط مختلف اجتماعی_ اقتصادی در دو کشور میتواند بر نگرش و گرایش دانشجویان در دو کشور برای شرکت در فعالیت های ورزشی مؤثر باشد. در پژوهشی دیگر بیرامی (١٣٨٧) نشان داد که تأثیر موانع مختلف بر دانشجویانی -1 Sedentary lifestyle -4 Masmanidis, Gargalianos & Kosta -2 Hultsman -5 Szabó -3 Young, Ross & Barcelona -6 Hiu, Tsai & Coleman با وضعیت مالی ضعیف بیشتر از دیگر دانشجویان است (١٢). جدول شماره (١): تأثیر موانع درون فردی بر مشارکت دانشجویان دانشگاه های ایران و مجارستان در فعالیت های ورزشی (رجوع شود به تصویر صفحه) همچنین بر اساس نتایج تفاوت معناداری بین دانشجویان دو کشور در ارتباط با تجربه موانع درون فردی مشاهده گردید: (رجوع شود به تصویر صفحه) از طرف دیگر، نتایج نشان داد که محدودیت های اجتماعی و فرهنگی مؤثرترین عامل درون فردی در جهت عدم مشارکت دانشجویان ایرانی در فعالیت های ورزشی بوده است (٦٧/٠ ٤/٠٩). این پژوهش با هدف تجزیه و تحلیل موانع مؤثر بر مشارکت دانشجویان دانشگاه های ایران و مجارستان انجام شده است . Study the constraints toward participation of students to sport in leisure time at Isfahan University of Technology.