از هر خرمنی خوشه ای الأدب والفن

"(ماهاراتا) بودائی:با دیگران روشی پیش مگیر که‌ تو خود آنرا زیان‌آور شناسی(اورا نادارگا) کنفوسیوسی:آیا اندرزی تواند بود که‌ بتوان،در همه درازای زندگانی،پایهء رفتار خویش‌ بر آن نهاد؟بی‌شک این اندرز نیکی است و مهر؛ هیچگاه با دیگران آن مکن که نمی‌خواهی با تو آن کنند. تنها دستوری که دوفلشتن، باز از راه تجربه،سفارش می‌کند این است:برای اینکه‌ معالجه مؤثر واقع شود،باید درجه حرارت هوائی که‌ تنفس میشود از درجه حرارت خون بیمار بالاتر باشد. چون نویسنده ادیب نامه را بپایان رسانید پرسید:آیا آنچه میخواستی بگوئی در نامه‌ نوشته شده است؟پیشخدمت گفت:لطف فرموده‌ در آخر آن اضافه کنید که از سبک انشاء نامأنوس‌ آن پوزش میخواهم،دیگری آنرا برای من نوشته‌ است. (مارک توان) *وقتی که نمی‌دانند بکدام بندر می‌روند، هیچ بادی موافق نیست(سنک فیلسوف بندر می‌رود، *اگر سر بر سبویی کوفتی و آهنگ پوکی‌ شنیدی نباید بفور چنین نتیجه بگیری که این‌ سبوست که تهیست!(ضرب المثل افغانی) جایزه نوبل وقتی در سال 1925 برناردشاو آگاه شد که‌ جایزه نوبل برای او در نظر گرفته شده،گفت: گمان میکنم این نشانه سپاسگزاری ایست که امسال‌ من هیچ اثر تازه‌ای انتشار نداده‌ام."