ملخص الجهاز:
"چه فایده از آن تمدن و شکوه ظاهری که باطنی نداشته باشد؟چه سود از علومی که بجای تأمین سعادت بفرزندان آدمی او را بیآرام و بیچاره سازد؟علم ترقی بهت آوری کرد،کلیهء وسایل راحتبخش حیرتآور را در اختیار بشر گذاشت و او را فرمانروای زمین ساخت و اکنون هوای تسخیر ماه و مریخ را در سر میپروراند،ولی گویی بزرگترین کعبهء حاجت را که باطن خودش باشد فراموش کرده و بعلم و صنعت خود میبالد در صورتیکه از این علم و صنعت اضطراب و نگرانی و بیم نابودی صد چندان شده و از پنجاه سال باینطرف این دنیای انسانی خواب راحت ندارد و روحانیان و بزرگان و حکیمان ملتهای جهان آشفته خاطر و نالان مردم را در چنین گمراهی عظیم که گرفتار آن گشتهاند مدام بر حذر میدارند.
از آنجمله فاضل روحانی دبور کی (De Beaurecueil) که درین مجلس هستند مقاله پی بس سودمند در دو شماره از مجلهء ملانژ ẓMelangesẒ نشر معهد علمی فرانسوی آثار شرقیه دار المعارف قاهره سال 1954 و 1955 بسلک تحریر کشیده و اصول تعالیم اخلاقی شیخ را با اصول تعالیم عیسوی مقایسه کرده و برای ما که پیرو دین اسلام هستیم عجب نیست که چنانکه از این نوشته مستفاد میشود تعالیم حضرت عیسی علیه السلام عالیتر باشد ما میدانیم مقام یک عرف ربانی کجا و مقام یک پیامبر آسمانی کجا ولی این نکته را نباید نگفته گذارم که واقعا شایسته است دقایق و لطایفی که شیخ در ملکات و خصایل آدمی چه در منازل و چه در مقامات و رسالات مانند رسالهء«صد میدان»آورده با توجه بحکمت عملی و روانشناسی با دقت و انصاف مطالعه شود،دیگر آنکه به این حقیقت که شرح احوال و صدق گفتار او مینمایاند که او در حدود امکان بشری بگفتهی خود کار میبسته و علم را با عمل توأم را با باطن با هم میکرده توجه کافی معطوف گردد."