ملخص الجهاز:
"در مقدمهء بسیار مختصر و زباندار و سودمندی(مثل اغلب نوشتههای ایرج افشار)که بقلم مؤلف در نه صفحه آمده است چنین میخوانیم: «بمناسبت تجدید بنای آرامگاه فردوسی،آن دهقانزادهء خراسان،سرایندهء حماسهء ملی ایرانیان و شاعر بزرگ جهان،انجمن گرانقدر«آثار ملی»تألیف و طبع چند کتاب را بنظور بزرگداشت و تحقیق و تجسس در احوال و آثار شاعر وجههء همت قرارداد و من جمله از نویسندهء این سطور خواست که مجموعهای فهرستوار از کتب و مقالات و آثاری که دربارهء فردوسی طوسی و کاخ بلند«شاهنامه»بقلمها و زبانهای متفاوت و در زمانهای مختلف نوشته شده است تنظیم و چاپ کنم تا محققان و متتبعان بسهولت بر مراجع و منابع قدیم و جدید آگاهی حاصل کنند.
چون یقین دارم که آن مقاله از خاطر بسیاری از هموطنان رفته و محو شده است و رویهمرفته خالی از پارهای نکات دانستنی نیست جسارت ورزیده در نهایت اختصار موضوع آن را که در کتاب«فردوسی نامهء مهر»که مجموعه ایست از مقالات گوناگون دربارهء فردوسی و شاهنامه و از طرف مجلهء«مهر»(سال دوم،شمارهء 5 و 6)در مهر و آبان 1313 در هزارمین سالگرد فردوسی بچاپ رسیده است در اینجا نقل مینماید(صفحات 425-434): «مشهور است وقتی فردوسی از سلطان محمود غزنوی آزرده و مأیوس گردید اشعاری در هجو او ساخت که بیت آن از این قرار است: «کف دست محود و الاتبار » «نه اندر نه آمد،سه اندر چهار» در بین مفسرین و ارباب تحقیق اتفاق حاصل است که مقصود ازین بیت بیان بخل و امساک سلطان محود بوده است ولی چون عموما باآنکه میدانند تفسیر این بیت مربوط با انگشتهای دست است از کیفیت این تفسیر اطلاع جامع و صحیحی در دست نیست و معلوم نیست که ارقام نه و نه سه و چهار با بخل و امساک چه مناسبتی دارد."