وابستگی روانی شاگرد به معلم مقالة

"در تقلیدها رفتاری‌ را مشاهده کرده سپس با اراده و اختیار آنرا اقتباس مینمائیم ولی در تلقین‌پذیری‌ بدون اینکه طرف خود متوجه شود عواطف و احساسات دیگران اعم از خوب و بد و زشت و زیبا را در خود پیاده کردن است بدون اینکه‌ اراده و اختیاری در میان باشد و بعبارت دیگر گاه انسان خود راهی را انتخاب کرده میرود و گاه بدون اختیار در مسیر راهی قرار می‌گیرد و تلقین‌پذیری از نوع دوم است بنابراین تلقین‌ پذیری یک کیفیت ناآگاه است کودک بدون اینکه‌ خود توجهی داشته باشد رفتار پدر و مادر را با همه وجودش پذیرا شده در کردار خود ظهور و بروز خواهد داد. وابستگی روانی شاگرد مدرسه اگرچه بخاطر درس خواندن‌ بمدرسه رفته و در کلاس درس حضور می‌یابد و اگر از او سوال شود که چرا به مدرسه میروی‌ خواهد گفت برای آنکه مهندس و یا پزشک شوم‌ ولی همین شاگرد بدون اینکه خود توجه داشته‌ باشد تحت تاثیر رفتار و کردار عاطفی و خلقی‌ معلم قرار میگیرد و بتدریج روحیات معلمان را اعم از زشت و زیبا در رفتار خود پیاده‌ خواهد کرد و این همان وابستگی روانی شاگرد نسبت به معلم است."