سفری به اداره پست الأدب والفن

"می‌خواهم ببینم چه چیزی در بسته هست؟» اما روز بعد لوئیس موضوع را کاملا فراموش کرد و چون‌ کار دیگری نداشتم پیش خودم فکر کردم که گواهینامهء رانندگیم را بردارم و بروم ادارهء پست و بسته را تحویل بگیرم. » اما من به تندی گفتم:«خدای من!تمام این دردسرها برای یک چیز کوچک که شاید مثلا یک پیش‌بند باشد، است؟» ولی لوئیس گفت:«فراموش نکن که ما الان با پیچیده‌ترین سیستم دولت مکزیک طرفیم. وقتی نوبتم رسید متصدی باجه بدقت وراندازم کرد و پرسید:«کی این بسته را برایتان فرستاده؟» گفتم:«چطور مگر؟روی یادداشتی که برایم فرستادید نوشته که مبدأ بستهء پستی بوستون است. البته هنوز خیلی زود بود که بفهمم عصبانی شدن در ادارات مکزیک یعنی برگشتن به‌ عقب،کارمند خیلی آرام به نفر بعد از من اشاره کرد و من‌ دیگر آنجا کاری نداشتم،غیر از اینکه برگردم خانه و کمی‌ چای بنوشم تا شاید جگرم را که مثل دریایی خشمگین‌ می‌جوشید،آرام کنم و بعد منتظر لوئیس بشوم. رئیس ادارهء پست اصل درخواست مرا که با مهرها و امضاهای مختلف مزین شده بود به من برگرداند و گفت که‌ حالا اجازه دارم حقوق گمرکی بسته‌ام را بپردازم و اوراقم را مهر بزنم و بستهء پستی‌ام را ببینم. بالاخره بستهء پستی را تحویل گرفتم تلوتلو خوران رفتم خانه و از خستگی افتادم روی تخت و در همان‌ حال قول دادم که در صورتی که دیگر گرفتار رنج و عذابهایی‌ این چنین نشوم،سعی کنم برای همیشه زن خوبی باشم!"