ملخص الجهاز:
البته خيلي قبل از آن زمان كه به گمانم سال 64 يا 65 بود بنده اطلاع داشتم كه حضرت ايشان شعر مي‌گويند و با نقد ادبي حرفه‌اي آشنا هستند و با شاعراني چون استاد اميري فيروزكوهي و استاد اوستا در تهران و استاد شهريار در تبريز و شاعران برجسته خراسان ارتباط نزديك دارند.
اما نخستين جلسات شعرخواني در حضور حضرت آقا در همان جلسه اولي بود كه ايشان با شاعران بعد از قبول مسئوليت رهبري داشتند.
مثلاً در يك جلسه ادبي در انجمن فرخ مشهد كه استاداني چون اخوان ثالث و شفيعي كدكني و استاد قهرمان و استاد صاحبكار و استاد كمال و تقريبا تمام بزرگان شعر خراسان حضور داشتند، شعر يكي از اين بزرگان كه نمي‌دانم استاد قهرمان بودند يا ديگري را نقد مي‌كنند و نكته‌اي را مي‌گويند كه بعد از سال‌ها، همين چند سال قبل در يادداشت استاد قهرمان ذكر آن آورده مي‌شود.
به نظرم با توجه به فراغتي كه حضرت آقا داشتند، حضورشان در دوره نخست در ادبيات و شعر بيشتر بود، اما با شروع انقلاب ايشان كاري را انجام دادند كه اگر انجام نمي‌شد شايد كس ديگري اين كار مهم را انجام نمي‌داد و بر زمين مي‌ماند.
به همين خاطر ايشان به سراغ بزرگاني چون استاد شهريار و استاد اوستا و استاد اميري فيروزكوهي و خيلي‌هاي ديگر هم رفتند و تقريباً اكثر اين بزرگان هم به دعوت حضرت آقا لبيك گفتند و اين نكته بسيار حائز اهميت است و به نقش كليدي حضرت آقا برمي‌گردد و ثمرات بسيار بالايي هم براي انقلاب و هم براي ادبيات ما داشته است.
از اين منظر فضاي شعر ايشان بسيار شبيه به شعرهاي حضرت امام است.
(
, 
, 
)
