خلاصة:
گام اول سیاستگذاری برای بازگشت متخصصان شناخت موانع و مشوقهای بازگشت و الگوهای رفتاری متخصصان مقیم خارج از کشور است ولی در این حیطه مطالعات کافی انجام نشده است. بر اساس مطالعهٔ کیفی صورت گرفته در این مقاله، چند فرضیه در مورد موانع و مشوقها بدست آمده است و سپس با یک پیمایش منحصر به فرد از ایرانیان مقیم آمریکا مورد بررسی قرار گرفته است. فرضیهها از این قرارند که مهمترین مشوق بازگشت دلایل شخصی و میهنی افراد است؛ مهمترین مانع بازگشت کیفیت زندگی است؛ برای افرادی که فیالواقع در معرض تصمیم به بازگشت یا عدم بازگشت هستند، موانع اقتصادی نقشی پررنگ دارند ولی به مرور زمان نقش این موانع کمرنگتر میشود و نقش عواملی مانند کیفیت زندگی افزایش مییابد و به طور کلی با طولانی شدن زمان اقامت احتمال بازگشت کاهش مییابد؛ و آخر این که مستقل از مشوقها و موانع بازگشت، افراد تمایل دارند به پیشرفت ایران کمک کنند. نتایج حاصل از تحلیل کمّی پاسخهای بیش از هزار و پانصد ایرانی مقیم آمریکا مؤید این فرضیهها است.
The first step in making appropriate policies that encourage return migration is to study expatriates' patterns of behavior, which has not received sufficient attention. In this paper, based on a qualitative study, a number of hypotheses are formed regarding factors that encourage or discourage Iranian experts' living in the United States to return to Iran. The strongest incentive is family and homeland attractions and the strongest hindrance is quality of life factors. Not all of the factors are of the same strength for all people: for example, passage of time makes quality of life factors stronger hindrances and family and homeland factors weaker attractions, whereas for younger people, economic conditions are stronger barriers. In general, there is a strong and statistically significant inverse relationship between age and self-reported chance of return. Finally, except feeling indebted to Iran (which has a positive effect) and feeling that the quality of research in Iran is low (which has a negative effect) other incentives and disincentives are not related to whether expatriates would like to help Iran even if they do not return to Iran, as most of the expatriates express interest in helping Iran
ملخص الجهاز:
در این میان پژوهش هایی در مورد علل مهاجرت انجام شده است اما پژوهش ها درباره دلایل ایرانیان خارج از کشور برای بازگشتن یا باز نگشتن به کشور و موانع پیش روی بازگشت آنها کم است که این امر باعث می شود سیاستگذاری در این حوزه بدون توجه به واقعیات میدانی و براساس برساخته های ذهنی انجام شود.
اما از یک سو موانع مربوط به مسائل اجتماعی و کیفیت زندگی با گذر زمان پررنگ تر می شوند و ازسوی دیگر مشوق های شخصی و میهنی برای بازگشتن به مرور زمان کم رنگ می شوند؛ و نکته دیگر اینکه بیشتر پرسش شوندگان علاقه مندند در صورت اقامت در خارج از ایران در جهت ارتقای ایران کمک کنند.
همان گونه که نمودار ١ نشان می دهد، ایران در میان ٢٠ کشور اول مهاجرفرست محسوب نمی شود )٢٠١٨ ,International Organzation for Migration( و حتی نرخ مهاجرت از ایران (١/٥ درصد جمعیت ) هم از میانگین جهانی پایین تر است .
برای نگاهی به مرور ادبیات این حوزه از دید پژوهشگران رشته های مختلف دانشگاهی رجوع کنید به : Rudolph, 2003; Ceobanu and Escandell, 2010; Fassin, 2011; Castles and Miller, 1993; Hainmueller and Hopkins, 2014; Koopmans, 2013; Hero, 2010.
دلایل بازگشتن و بازنگشتن گام بعدی بررسی این است که کدام یک از ٦ عامل استخراج شده با دو متغیر وابسته مورد نظر، تصمیم پاسخ دهندگان به بازگشت و تمایل آنها به همکاری برای پیشرفت ایران ، همبستگی دارند.