گفت‌وگو در شبکه‌های اجتماعی مجازی (تحلیل سیستماتیک پژوهش‌های مرتبط) مقالة

این پژوهش درصدد بررسی امکان و امتناع گفت وگو در فضای مجازی است. روش این پژوهش مرور سیستماتیک است که براساس آن 13 پژوهش مرتبط با موضوع از نظر امکان، امتناع و شرط تحقق گفت وگو در این فضا مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان می دهد که محققان دلایل امکان تحقق گفت وگو را ویژگیهای فنی رسانه های جدید چون گستره پوشش یا قلمرو جهانی، انتقال سریع اطلاعات، تعاملی بودن و ویژگی ساختار شبکه ها رهایی و آزادی بدون ترس در بیان دیدگاه ها در شبکه ها و باز بودن فضا برای مشارکت در بحث، درگیری با موضوع، امکان طرح استدلالهای متنوع و بررسی آنها میدانند. همچنین آنان دلایل امتناع آن را سلطه ساختارهای سیاسی و اقتصادی بر فضای مجازی، ویژگی فضا مجازی و شبکه ها و مهارتهای گفتگویی کاربر در دنیای واقعی و مجازی میدانند. محققان معتقدند که شرط تحقق گفت‌وگو در شبکه‌های اجتماعی نیازمند بسترسازی دولت‌ها و ایجاد فضای باز گفت‌وگو توسط آنها و آموزش کاربران در دو حوزه آموزش مهارت گفت‌وگو در دنیای واقعی و مجازی و آموزش سواد استفاده از رسانه‌های جدید است.

در پی این تردید، پژوهش های گوناگونی در خصوص گفت وگو در فضای مجازی صورت گرفته است ، یافته های پژوهش محققان متفاوت و در برخی موارد متضاد با اندیشه اولیه در خصوص گفت وگو در فضای مجازی بود؛ به نحوی که در همان سال های نخست ، دو رویکرد متعارض نسبت به آن شکل گرفت ؛ رویکرد نخست که با نگاه خوش بینانه به امکان گفت وگو در اینترنت و 1 Virtual Social Network 2- Network Society 3- Public Sphere 4- Dialogue بعدها شبکه های اجتماعی مجازی میاندیشید که نمونه آن (١٩٩٦ ,Habermas)، (٢٠٠٨ ,٢٠٠٠ ,١٩٩٣,Rheingold)، (٢٠٠٨ ,Bates &Wang )، (٢٠١٠ ,Gerhards) و رویکرد دوم با نگاه بدبینانه به امتناع گفت وگو در اینترنت و شبکه های اجتماعی فکر میکرد که نمونه آن (١٩٩٥ ,Poster)، (٢٠١١ ,٢٠٠٢ ,Papacharissi) و (٢٠٠٦ ,Sorj) بودند. عنوان کامل کتاب A Networked Self: Identity, Community, and Culture on Social NetworkSites 6 Bary Wellman 7 Lincoln Dahlberg 8 Antje Gimmler دالبرگ با مطالعه بر بحث گفتگو در اینترنت معتقد است که «گرچه بسیاری از اندیشمندان به تعاملات و گفت وگوهای اینترنتی انتقاد دارند و عوامل محدودکننده آن را زیاد میدانند، اما با جذب مشارکت کنشگران در اینترنت ، آموزش آنان برای گفت وگو در این فضا و کسب تجربه ، میتوان از ظرفیت های اینترنت به عنوان یک ابزار سیاسی کارآمد برای توسعه مشارکت مبتنی بر گفت وگو استفاده کرد» (٦٥ :٢٠٠١ ,Dahlberg).