خلاصة:
یکی از مهمترین پدیدههایی که ایمنی خطوط ریلی را کاهش میدهد، مخاطرات طبیعی ناشی از حرکات دامنهای و زمینلغزش است که خسارات جانی و مالی بسیاری را در پی دارد. با شناسایی مناطق دارای پتانسیل خطر میتوان از بروز چنین حادثههایی جلوگیری کرد. هدف این تحقیق، ارزیابی محدوده خطوط ریلی ناحیه لرستان از لحاظ شدت فعالیتهای تکتونیکی و تاثیر این فعالیتها در ایجاد و تشدید مخاطرات زمینلغزش در این حوضه است. ارزیابی نسبی وضعیت تکتونیکی منطقه با استفاده از شاخص تکتونیکی lat، و محاسبه هفت شاخص ژئومورفولوژیکی و مورفوتکتونیکی نظیر منحنیهای هیپسومتری(Hi)، انتگرال هیپسومتری، شاخص شیب طولی رودخانه (SL)، نسبت شکل حوضه (BS)، شاخص عدم تقارن حوضه زهکشی (AF)، شاخص نسبت پهنای کف دره به عمق دره (VF)، فاکتور تقارن توپوگرافی عرضی (T) و شاخص نسبت V انجام گرفت. زمینلغزشهای منطقه نیز با استفاده از تصاویر ماهوارهای، نقشههای توپوگرافی و زمینشناسی و همچنین تحقیقات میدانی مشخص شد. در مرحله بعد برای برقراری ارتباط کمّی بین لغزشهای مشاهدهشده و شاخصهای تکتونیکی در زیرحوضهها از روش تحلیل رگرسیون خطی استفاده و بهدلیل ناهمگنی شاخصها در دامنه اعداد، به روش نمره Z استاندارد شد و برای برقراری ارتباط بین شاخصها و برداشتهای میدانی مدل رگرسیون خطی آن محاسبه شد. نتیجه این تحقیق نشان داد که منطقه از لحاظ فعالیتهای نئوتکتونیکی جوان است، اما شدت فعالیت در همه جای آن یکسان نیست، بهنحوی که حوضههای 1، 3 و 12 بیشترین فعالیت تکتونیکی را داشته و حوضههای 9، 10، 11 و 13، فعالیت بهنسبت کمتری دارند. حداکثر رخداد زمینلغزش در اطراف خطوط ریلی در حوضههای 5 و 12 مشاهده شد. براساس مشاهدات میدانی، بیش از 80 درصد کل زمینلغزشهای منطقه بین ایستگاه درود تا تنگ هفت، در محدوده فعالیت تکتونیکی زیاد تا بسیار زیاد قرار دارد که این موضوع نشاندهنده تاثیر فعالیت زمینساخت بر فراوانی زمینلغزشهای منطقه است.