خلاصة:
توضیح مناسب تئوریکی و پیش بینی مطلوب تجربی اتخاذ رفتارهای اخلاقی از سوی افراد، یکی از چالش های موجود در ادبیات موضوع می باشد. مهمترین تئوری موجود در پیش بینی رفتار تجربی افراد یعنی تئوری مطلوبیت انتظاری، فاقد اتفاق نظر در برخورد با رفتارهای اخلاقی و توضیح مکانیزم ظهور این رفتارها در زندگی روزمره بوده است. درعین حالی که مطالعات تجربی پیشین نیز توفیق کمتری در پیش بینی مطلوب نوسان رفتارهای اخلاقی افراد در مدل های معرفی شده داشته اند. در این مطالعه، سعی شده است مدل رفتاری جدیدی در راستای تکمیل مدل های رفتاری پیشین و با برجسته نمودن نقش متغیرهای اقتصادی و داخل نمودن نفع شخصی افراد در تصمیمات اخلاقی ارائه شود. در ادامه، جهت سنجش قدرت پیش بینی مدل رفتاری معرفی شده در خصوص رفتار اخلاقی کمک انسان دوستانه زمانی افراد، داده های نزدیک به 25 هزار نفر از 25 کشور جهان مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج تجزیه و تحلیل آماری، حاکی از معنی داری متغیرهای اقتصادی وارد شده در مدل و توضیح مطلوب تر نوسان رفتارهای اخلاقی نسبت به مدل های پیشین بوده است. همچنین توجه در روند بهبود قدرت توضیحی مدل، حاکی از این بوده است که متغیرهای اقتصادی، قدرت توضیحی بهتری نسبت به سایر متغیرها در مدل رفتار اخلاقی پایدار و متغیرهای فرهنگی و شخصیتی، قدرت توضیحی بهتری نسبت به سایر متغیرها در مدل رفتار اخلاقی ناپایدار داشته اند. این نتایج، با تاکید بر جنبه های اقتصادی، اتخاذ رفتارهای اخلاقی، می تواند افق جدیدی در راستای شناخت بیشتر و شرایط ظهور این رفتارها در برداشته باشد.
ملخص الجهاز:
لذا در مطالعه حاضر، هدف اين است که در راستاي ديدگاه دوم و در چارچوب تئوري حداکثرسازي مطلوبيت انتظاري با ارائه نگرشي جديد در جهت کسب مطلوبيت از رفتارهاي اخلاقي، مدل اقتصادي تخصيص بهينه منبع زمان از سوي فرد را استخراج نموده و براي بررسي مطابقت ديدگاه مطرح شده با شواهد تجربي و انتخاب هاي تجربي افراد، رفتار اخلاقي "کمک انسان دوستانه زماني ٣" از سوي افراد را در يک گستره وسيع تري از مشاهدات تجربي در مقايسه با مطالعات قبلي بررسي نمايد.
اما آن چنان که در پاراگراف آخر بخش قبلي نيز ذکر گرديد، در اين مطالعه سعي ميشود با استفاده از ديدگاه "ظهور مفهوم همکاري" در تئوري بازيها و در نظر گرفتن احتمال منتفع شدن افراد از رفتارهاي اخلاقي ساير افراد در تعاملات آتي در صورت گسترش چنين رفتارهاي اخلاقي در جامعه که ميتوان آن را مترادف با منافع اجتماعي حاصل از گسترش رفتارهاي اخلاقي در جامعه دانست ، به واردساختن متغير مربوط به نفع شخصي افراد از رفتارهاي اخلاقي به توابع مطلوبيت اقدام شود و با استفاده از الگوي بهينه سازي اقتصاد خرد براي تخصيص منابع در دسترس فرد (منبع زماني)، به استخراج عوامل اثرگذار بر کمک هاي انسان دوستانه زماني افراد پرداخته شود.
بنابراين مدل کلي مورد آزمون در اين مطالعه به صورت زير خواهد بود (به تصویر صفحه رجوع شود) در رابطه فوق ، TG نشانگر اتخاذ رفتار اخلاقي از سوي فرد در راستاي اعطاي کمک داوطلبانه زماني به ديگران بوده و تابعي از ميزان منبع زماني جاري در دسترس افراد (ݏ݁ݎ̴݁݉݅ݐ) ، زمان نسبي در دسترس افراد (ݐ݈ݎ̴݁݉݅ݐ)، نرخ پاداش پس انداز منبع زمان (݁ݐܽݎݐ̴݊݅ݐ) ، متغير درآمد نسبي (ݐ݈ݎ̴ܿ݊݅) و وضعيت مالي افراد (ݐܽݏ̴݂݊݅) و شاخصي از احتمال مشاهده ي رفتار اخلاقي متقابل در جامعه (ݒݎ݄ݐ݁) درنظر گرفته شده است .