تأثیر تمرین تناوبی هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار، پپتید تیروزین تیروزین و پپتید شبه‌گلوکاگون-1 در مردان جوان سالم مقالة

مؤلف: طالبی گرکانی، الهه ؛ جعفری، احمد ؛ ثاقب جو، مرضیه ؛ فتحی، رزیتا ؛

فیزیولوژی ورزشی بهار 1398 - شماره 41 التصنيف ب (Ministry of Science/ISC (‎17 صفحة - من 105 إلی 121 )

الکلمات المفتاحية: تمرین تناوبی هوازی گرلین آسیل دار اشتها پپتید شبه گلوکاگون|۱

خلاصة:

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین تناوبی هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار، پپتید تیروزین تیروزین (PYY) و پپتید شبه‌گلوکاگون-1 (GLP-1)در مردان جوان سالم بود.تعداد 20 دانشجوی مرد جوان 25/1 ± 26/22 سال با شاخص تودة بدنی 4/1 ± 2/23 کیلوگرم بر مربع‌ متر به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرینی به‌مدت 12 هفته تمرین تناوبی هوازی را انجام دادند. این تمرین شامل دویدن روی نوارگردان با دوره‌های چهار دقیقه فعالیت شدت 85 تا 95 درصد ضربان قلب بیشینه و سه دقیقه استراحت فعال با شدت 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بود. سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار، PYY وGLP-1 در مراحل قبل از تمرین، هشت و 12 هفته بعد از تمرین به روش الایزا سنجیده شدند. در تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، آزمون یومن ویتنی برای مقایسة داده‌های دو گروه تمرین و کنترل و برای مقایسة دوره‌های زمانی مختلف تمرین از ویلکاکسون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که در هفتة دوازدهم در مقایسه با هفتة هشتم، سطوح گرلین آسیل‌دار در گروه تمرین کاهش معنادار(P = 0.008)داشتند؛ باوجوداین، سطوح گرلین آسیل‌دار، PYY و GLP-1 بعد از هشت و 12 هفته تمرین، در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل بدون تغییر مانده بودند. درمجموع، به‌نظر می‌رسد که تغییرات هورمون‌های درگیر در اشتهای مردان جوان با وزن طبیعی در پاسخ به تمرین‌های تناوبی هوازی چشمگیر نیستند؛ اما یک دوره تمرین تناوبی 12 هفته‌ای در مقایسه با هشت هفته ممکن است اشتها را کاهش دهد.

ملخص الجهاز:

دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه مازندران تاريخ دريافت: 30/03/1396 تاريخ پذيرش: 26/06/1396 چکیده هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین تناوبی هوازی بر سطوح پلاسمایی گرلین آسیل‌دار، پپتید تیروزین تیروزین (PYY) و پپتید شبه‌گلوکاگون-1 (GLP-1) در مردان جوان سالم بود. این نتیجه با برخی مطالعات هم‌خوانی دارد (14، 11)؛ هرچند نتایج برخی از مطالعات در افراد چاق و دارای اضافه‌وزن نشان داد که سطوح پلاسمایی پپتید شبه‌گلوکاگون-1 بعد از 12 هفته تمرین با شدت 75 درصد ضربان قلب بیشینه و 120 تا 180 دقیقه پس از صرف صبحانه افزایش داشته است (4). پیام مقاله: پژوهش حاضر نشان داد که انجام تمرین‌های تناوبی هوازی به‌مدت 12 هفته در مقایسه با هشت هفته، با کاهش گرلین آسیل‌دار و بدون‌تغییرماندن پپتید تیروزین تیروزین و پپتید شبه‌گلوکاگون-1 در مردان جوان با وزن طبیعی همراه است. The effects of exercise-induced weight loss on appetite-related peptides and motivation to eat. Appetite regulation in overweight, sedentary men after different amounts of endurance exercise: A randomized controlled trial. Beneficial effects of 12 weeks of aerobic compared with resistance exercise training on perceived appetite in previously sedentary overweight and obese men. Effect of twelve weeks aerobic training on chemerin, active ghrelin, and appetite in sedentary obese men. Effects of aerobic exercise in tensityon energy intake, appetite and energy-regulating hormones in sedentary young men. King NA, Caudwell P, Hopkins M, Stubbs J R, Naslund E, Blundell J E. Effects of high-intensity Intermittent exercise training on appetite regulation. Effects of high-intensity Intermittent exercise training on appetite regulation.

استلام ملف الإرجاع :
(پژوهیار, , , )

تحميل
تحميل HTML

رابط قصير:

صفحة:

دخول / الاشتراک

تحتاج الدخول لعرض محتوى المقالة. إذا لم تكن عضوًا ، فتابع من الجزء الاشتراک.

دخول