خلاصة:
تحلیل رفتار افراد در هنگام مخاطرات و در مرحله پیش از فرار عامل مهمی در جهت پیشبینی تصمیمسازیهای فرار مخصوصا در ساختمانهای بلند به علت داشتن ارتفاع و تعداد افراد است. فرار افراد ارتباط مستقیم با ادراک خطر آنها دارد. هر چه ادراک خطر بالاتر رود زمان خروج افراد در مرحله پیش از فرار نیز کاهش مییابد. این مطالعه باهدف، ابتدا تعیین رفتارهای افراد گرفتار شده در حریق در مرحله پیش از فرار و سپس بر اساس مدل تصمیمگیری برای اقدام محافظتی، سنجش میزان ادراک خطر این رفتارها و درنهایت تعیین رفتارهایی که در مرحله پیش از فرار زمان بیشتری را به خود اختصاص میدهد، تبیین میگردد. روش تحقیق از نوع ترکیبی و ضریب تعیین(R2) و همچنین ضریب مسیر(Beta)، از تحلیل نرمافزار Spss22، از طریق تحلیل رگرسیون خطی به دست آمده است. دامنه تحقیق شامل 8 ساختمان بلند اداری در معرض حریق قرار گرفته در بین سالهای 1396-1390 در تهران است که دارای حجم نمونه 245 نفر از افرادی است که یا در حریق گرفتارشدهاند و یا در جریان فرار شرکت کردهاند. نتایج این تحقیق نشان میدهد که اولا: رفتارهای شکل گرفته در مرحله پیش از فرار در دو قسمت عملکردی و اطلاعاتی دستهبندی میشود و ثانیا: بر اساس مدل تصمیمگیری برای اقدام محافظتی رفتارهای"عدم باز کردن درب واحد به علت دود گیر بودن در لابی و راهرو"،"جمعآوری داراییها"و "با توجه به آشنایی از مسیر، مکان راه پله را پیدا کردم"دارای بیشترین رابطه با ادراک خطر و صرف زمان کمتری است. افزودن شدت و اعتبار نشانهها و هشدارها، اطلاعرسانی صوتی، نصب تابلوها و علائم و بالا بردن سطح آشنایی از مکان افراد در ساختمانهای بلند اداری، باعث بالا رفتن ادراک خطر و کاهش زمان فرار در مخاطرات آتشسوزی میشود.
ملخص الجهاز:
نتایج این تحقیق نشان میدهد که اولـا: رفتارهـای شـکل گرفتـه در مرحلـه پـیش از فـرار در دو قسـمت عملکردی و اطلاعاتی دسته بندی مـی شـود و ثانیـا: بـر اسـاس مـدل تصـمیم گیری بـرای اقـدام محـافظتی رفتارهای"عدم باز کردن درب واحد به علت دود گیر بودن در لابی و راهرو"،"جمع آوری داراییها"و "بـا توجه به آشنایی از مسیر، مکان راه پله را پیدا کردم "دارای بیشترین رابطـه بـا ادراک خطـر و صـرف زمـان کمتری است .
ساختمان بلنـد اداری، رفتـار انسـان ، مـدل تصـمیم گیری بـرای اقـدام محـافظتی، مخـاطرات آتش سوزی ١- مقدمه رفتار انسان یکی از مفاهیم کلیدی و چگونه رفتار کردن در شـرایط بحـران و اضـطراری بـه یکـی از دغدغـه های پژوهشگران در دهه های اخیـر مخصوصـا بعـد از حادثـه تروریسـتی ١١ سـپتامبر٢٠٠١ در آمریکـا تبدیل شـده اسـت (Kuligowski, 2008, 2009, 2013, 2016; Kuligowski & Hoskins, 2010, 2011; Nilsson & Johansson, ٢٠١٦ ,Shi &Zhu ;٢٠١٧ ,X.
در این میان مدل تصـمیم گیری بـرای اقـدام محـافظتی ١ مـدلی اسـت کـه می تواند در جهت تعیین رفتار و میزان ادراک خطر افراد گرفتار شده در حریق نسبت به مدل های دیگـر از جهـت نـوع خاتمه پیدا کردن ، مدت زمان اجرا و انتقال هم زمان اطلاعات به افراد(٢٠١٢ ,Perry &Lindell ) تأثیرگذارتر باشـد.