خلاصة:
هدف: اعتماد عمومی به دولت و روند آینده آن از مسائل مهمی است که عدم شناخت و توجه به عوامل موثر بر آن میتواند پیامدهای بسیار مخربی برای دولتها داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت جمهوری اسلامی ایران و تحلیل شبکه روابط علت و معلولی میان این عوامل با در نظر گرفتن افق 1424 انجام گرفته است.
روش: در این پژوهش از تکنیک دیمتل فازی استفاده گردید. برای گردآوری دادهها از نظر خبرگان که از طریق نمونهگیری هدفمند انتخاب شده بودند، استفاده شد. پس از شناسایی عوامل موثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت از دل پیشینه موضوع، برای تحلیل وضعیت روابط علّی میان این عوامل از فن دیمتل فازی بهرهگیری شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که از میان 16 عامل استخراجشده از ادبیات، عدالت اجتماعی بنیادیترین عامل در سامانه عوامل موثر بر اعتماد عمومی به دولت ج. ا. ایران محسوب میشود و ایجاد تغییرات سازنده در آن میتواند به تحولات جدیتری در جهت بهبود آینده اعتماد عمومی به دولت منجر شود. همچنین دو عامل شایستهسالاری و شفافیت، اثرگذارترین عوامل در میان دیگر عوامل موثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت بوده و در نقطه مقابل، اثرپذیرترین شاخص، کیفیت ارائه خدمات عمومی است.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق بایسته است که دولت در عمل بر استقرار عدالت اجتماعی همت گماشته، بر رعایت شایستهسالاری در بهکارگیری و انتصاب افراد تاکید کرده و به اجرای قوانین مربوط به شفافیت در اداره امور عمومی اهتمام ویژهای داشته باشد.