خلاصة:
هدف: این پژوهش با هدف مشخص کردن نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی با رضایت از زندگی دانشجویان مستعد اعتیاد انجام شد. روش: نمونه شامل 300 دانشجو (200 زن، 100 مرد)، مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بودند که به شیوه ی خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و با آزمون استعداد اعتیاد وید و بوچر غربال شدند. سپس توسط مقیاسهای تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (2001)، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر) 2005)، مقیاس رضایت از زندگی داینر، امونز، لارسان، گریفین (1985)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: مدل فرضی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از برازش مناسب مدل پیشنهادی با دادههای پژوهش داشت. نتایج نشان داد راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان به صورت مستقیم و غیر مستقیم (با میانجی گری تاب آوری) با رضایت از زندگی دانشجویان مستعد اعتیاد رابطه داشت ولی به صورت غیر مستقیم پیش بین قویتری برای رضایت از زندگی بود. تحمل پریشانی صرفا با میانجی گری تاب آوری رابطه معناداری با رضایت از زندگی دانشجویان مستعد اعتیاد داشت. نتیجه گیری: می توان گفت: تقویت راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و مهارت تحمل پریشانی میتواند برای پی ریزی مداخلات پیش گیرنده و برنامه های آموزشی تاب آوری و افزایش رضایت از زندگی در دانشجویان مستعد اعتیاد مفید واقع شود.
ملخص الجهاز:
نتیجه گیری: میتوان گفت : تقویت راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان و مهارت تحمل پریشانی میتواند برای پیریزی مداخلات پیشگیرنده و برنامه های آموزشی تاب آوری و افزایش رضایت از زندگی در دانشجویان مستعد اعتیاد مفید واقع شود.
با بررسـی پژوهش های موجود در این حوزه به نظر میرسـد تاب آوری، بین متغیر تنظیم هیجانی یا بهزیسـتی روان شـناختی یا آسـیب روانی نقش میانجی یـا تعـدیـل کننـده دارد.
در همین راسـتا پژوهش ها نشـان داده اند که عادت اسـتفاده از راهبردهـای شـــنـاختی مثبـت مـاننـد ارزیـابی مجـدد شـــنـاختی، برای تنظیم هیجـانـات ، بـا پیـامـدهـایی همچون افزایش تـاب آوری (کـارلســـون ٦ و همکـاران ، ٢٠١٢؛ انـدامی، ١٣٩٢)، افزایش رضـایت از زندگی (گراس و جان ٧، ٢٠٠٣؛ جان و گراس ، ٢٠٠٤؛ هاگا، کرافت ، و کوربی ٨، ٢٠٠٩)، پیش بینی ســـلامـت روان شـــنـاختی (عبـدی و همکـاران ، ١٣٨٩)، کـاهش هیجانات منفی، اعم از خشم (ماوس ، کوک، چنگ ٩، و گراس ، ٢٠٠٧)، اضطراب (اگلوف و همکاران ١٠، ٢٠٠٦؛ به نقل از تروی، ٢٠١٢)، افســـردگی (گارنفســـکی و کرایج ، ٢٠٠٦؛ گارنفسکی و همکاران ، ٢٠٠١، ٢٠٠٣) در ارتباط است .
بنا بر آنچه گفته شـد، پژوهش حاضـر بر آن اسـت که در جهت تبیین عوامل پیشـگیرنده از اعتیـاد در دانشـــجویـان بـا ارائـه مـدلی، نقش میـانجی تـاب آوری در رابطـه بین راهبردهـای تنظیم شـناختی هیجان و تحمل پریشـانی با رضـایت از زندگی دانشـجویان مسـتعد اعتیاد را بررسی نماید.
بحث و نتیجه گیری هدف از پژوهش حاضـــر بررســـی نقش میانجی تاب آوری در رابطه بین راهبردهای تنظیم شــناختی هیجان و تحمل پریشــانی با رضــایت از زندگی دانشــجویان مســتعد اعتیاد بود.