خلاصة:
این مقاله به تحلیل و نقد مجموعه‌مقالات نگاهی کثرت‌گرایانه به رویکردها و روششناسیها در علوم اجتماعی ویراستة «دوناتلا دلاپورتا» و «مایکل کیتینگ» و ترجمة «محمدجعفر جوادی ارجمند» و «مجید فرهام» می‌پردازد. هدف نویسندگان این مجموعه‌مقالات تسهیل تعامل میان پژوهش‌گران و غلبه بر کلیشه‌های موجود ازطریق به‌رسمیت‌شناختن تکثر رویکردها در حوزة علوم اجتماعی بوده و منظور از این مقاله نیز تسهیل دست‌یابی به همان اهداف است. در مجموعة موردنقد پانزده مقاله وجود دارد که حاصل تجربه‌های تدریس گروهی از پژوهش‌گران انستیتو دانشگاه اروپایی است. این مقالات آشنایی بیش‌تری در مخاطبان از فضای نظری و کاربردی تحقیقات کیفی، کمی، و تلفیقی ایجاد میکند. نویسندگان از صدها منبع نکات روشی متعددی را تشریح کرده‌اند. مباحث این مقالات می‌تواند مورداستفادة پژوهش‌گران علوم اجتماعی، سیاسی، روابط بین‌الملل، و مطالعات منطقه‌ای قرار گیرد. این مقالات نقاط مشترک و مکمل رویکردهای موردبحث را شناسایی و به پژوهش‌گران کمک میکند تا به تفاوت‌های اساسی میان آن‌ها آگاه شوند و بتوانند آن‌ها را با یک‌دیگر تلفیق کنند. کمک به اشراف بر مواضع نظری مختلف و تولید و انجام طرح‌های پژوهشی ازجمله قابلیت‌‌های دیگر مجموعة نقدشده است.
The present paper analyzes and criticizes the collection of articles on the “Approaches and Methodologies in the Social Sciences: A pluralist Perspective” edited by Donatella Dellaporta and Michael Keating and translated by Mohammad Jafar Javidi and Majid Farham. The author’s goal of writing this collection of articles is to facilitate interaction and communication between researchers and overcome existing stereotypes by recognizing the plurality of current approaches in the field of social sciences, and the purpose of this article is to facilitate the achievement of the same goals. There are 15 articles in the critique resulting from the teaching experience of a group of researchers at the European university institutes. These articles provide more familiarity to the audience than the theoretical conceptual and applied qualitative and compilation research. The authors of the hundreds of old and new sources have described documented and updated a number of ways. The topic of this paper can be used by professors and students in social sciences politics, international relations, and regional studies in methodological courses and research methods. These articles identify common points and complement the approaches discussed and combined them together. Assisting aristocrats on ontology and various methodologies, and conducting research projects are some of the outcomes of this critique.
ملخص الجهاز:
در بخش دوم کتاب نويسندگان بدون واردشدن به جزئيات بـه پرسـش هـاي مـرتبط بـا روش شناسي ميپردازند، مثل اين پرسش که چگونه ميتوان يـک موضـوع پژوهشـي را بـه يک طرح پژوهشي قابل انجام تبديل کرد و به هنگام انتخاب روش هاي تحقيق بايد بـه کـدام گزينه هاي اساسي توجه کرد (دلاپورتا و کيتينگ ١٣٩٥: ٢٤).
٤. جدال بر سر پارادايم روش دلاپورتا و کيتينگ مي‌نويسند، برخي بر اين باورند که علـوم اجتمـاعي هنـوز در دورٔە پـيش (پارادايمي) به سر مي برد و هم چنـان در جسـت وجـوي مجموعـه اي از اصـول و معيارهـاي وحدت بخش است ؛ برخي ديگر با بيان مجموعـه اي از مفروضـات علمـي کـه بـا برداشـت خاصـي از مفهـوم مدرنيتـه در ارتبـاط اسـت بـر ايـن باورنـد کـه علـم الاجتمـاع را بايـد پسـاپارادايميک تلقـي کـرد؛ گروهـي نيـز اعتقـاد دارنـد کـه علـوم اجتمـاعي غيرالگومنــد (پارادايميک ) است ، بدين معنا که هرگز نمي توان به دنبـال يـک رويکـرد مسـلط و فراگيـر و مجموعه اي از معيارها بود، بلکه جهان اجتمـاعي را بايـد بـه شـيوه هـاي متعـدد درک کـرد، شيوه هايي که هريک ممکن است براي اهدافي خاص معتبر و قابل قبول باشند؛ حتـي برخـي بر اين باورند که علوم اجتماعي حوزه اي چندپارادايمي اسـت کـه در آن الگوهـاي متعـدد و متفاوت يا با يک ديگر در رقابت اند يا يک ديگر را ناديده ميگيرند (همان : ٥٣).
(
, 
, 
)
