خلاصة:
هدف از این تحقیق شناخت الگوهای آموزش جامعهشناسی است. روش تحقیق، کیفی و جامعۀ مورد مطالعه دانشگاهها و موسسات آموزش عالی حضوری و دولتی شهر تهران است. یافتهها با استفاده از نمونهگیری هدفمند و نظری از طریق مصاحبۀ نیمهساختاریافته با 31 نفر از دانشجویان دورۀ دکتری و استادان جامعهشناسی جمعآوری شدهاند. نتایج حکایت از تمایز میان الگوهای آموزش جامعهشناسی در جامعۀ مورد مطالعه دارد و راهبردها و کنشهای کنشگران حوزه جامعهشناسی را در کلاس درس و محیط آموزشی در پنج الگو تفکیک و صورتبندی میکند که عبارتند از؛ 1) کلاسیک، 2) انتقادی، 3) کاربردی، 4)اجتماعی، 5) وظیفهای-رفتاری. همچنین یافتهها نشان داد که یک الگوی مبهم ترکیبی و اقتضائی در راه نیز در حال شکلگیری است که هنوز ظهور کامل و استقرار نیافته است.