خلاصة:
با رشد جمعیت و بهرهبرداری از منابع سوختهای فسیلی، جهان با مسائل زیستمحیطی فراوانی مواجه شده است. از سویی دیگر، تغییرات اقلیمی و افزایش مصرف انرژی برق موجب تاکید بر استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر شده است. انرژی باد بهعنوان یکی از انرژیهای تجدیدپذیر دارای مزایای فراوانی است که در مکانهای بادخیز مورد استفاده قرار میگیرد. لذا در پژوهش حاضر، پتانسیل انرژی باد با روش تحلیل فضایی و با کاربرد دادههای سرعت باد برای دوره ۱۹۶۱ تا ۲۰۱۲ برای جنوب شرق ایران (استانهای کرمان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان) ارزیابی شده است. نقشههای آماره موران محلی،٭G و بیضی استاندارد برای هر فصل در محیط نرمافزار Gis ترسیم و براساس آنها پتانسیلهای بالا، متوسط و پایین استفاده از این انرژی مورد ارزیابی و راهکارهای لازم برای استفاده بهینه از انرژی باد در جهت باد در جهت توسعه پایدار این مناطق ارائه شده است. نتایج حاکی از این است که در محدوده مورد مطالعه، فصل بهار میزان سرعت باد در ۲۱/۳ درصد از مساحت محدوده، فصل پاییز ۲۵/۵ درصد مساحت، فصل تابستان ۱۸/۸ درصد از کل مساحت و فصل زمستان ۲۲/۲ درصد مساحت منطقه دارای پتانسیل بالایی برای استفاده از انرژی باد است.
ملخص الجهاز:
(به تصویر صفحه رجوع شود)با توجه به توضیحات بالا و با در نظر گرفتن ضرورت شناخت پتانسیلهای محیطی مناطق مختلف کشور به منظور استفاده از انرژی باد در جهت تولید برق، در پژوهش حاضر تلاش شده است با استفاده از روشهای ذکرشده، نقشههای آماره موران محلی، ٭G و بیضی استاندارد برای هر فصل در محیط نرمافزار Gis ترسیم و براساس آنها پتانسیلهای بالا، متوسط و پایین استفاده از این انرژی در استانهای کرمان، سیستان و بلوچستان و هرمزگان ارزیابی و راهکارهای لازم برای استفاده بهینه از انرژی باد در جهت توسعه پایدار این مناطق ارائه شود.
براساس توضیحات بالا و با توجه به اطلاعات جدول ۲ و همچنین نقشههای شکل ۲، مشخص میشود که در فصل بهار میزان سرعت باد در ۲۱/۳ درصد از مساحت محدوده شامل بخشهای شمالی سیستان و بلوچستان و شمال شرق کرمان به اندازهای بوده که این مناطق جزو بخشهایی با پتانسیل بالا برای استفاده از انرژی باد طبقهبندی شوند.
براساس شرایط موجود در نقشه شاخص ٭G، مناطق مذکور دارای همبستگی مثبت و معنادار در سطح ۹۹ درصد هستند که حاکی از پتانسیل بالای این نواحی برای بهرهبرداری از انرژی باد است.
در این فصل ۲۵/۶ درصد از مساحت منطقه شامل بخشهایی از شمال، مرکز و شرق کرمان و همچنین قسمتهای مرکزی سیستان و بلوچستان دارای پتانسیل متوسط برای بهرهبرداری از انرژی باد است.
در این فصل ۲۵/۵ درصد محدوده مورد مطالعه دارای پتانسیل متوسط برای استفاده از انرژی باد است.