ملخص الجهاز:
"برخلاف پسزمینهای رنگین از نقد ما بعد الطبیعه با تعبیری مانند قدرت عوام فریب1، میتوانیم ببینیم که چگونه اندیشهی هایدگر در باب هنر از«زیباشناسی»به«فن شعر»تغییر جهت داده است را به تعبیر دیگر،در هیئت شیوههای فراگیر مدرنیته،حوزهی شعر را برای تغییر سمت و سوی روابط بهکار میگیرد.
ارتباط بین نقد وجود به مثابه قدرت و بازاندیشی پوئسیس،امکان نسبیتی آزاد از قدرت را میگشاید و بحث هنر را به فراسوی تقابلهایی اینچنین میبرد:تقابل بین صورتگرایی و مادهگرایی،زیباحسیگرایی و ایدئولوژی،و همچنین تقابل زیبایی و قدرت اخیرا با انتشار کتاب بسیاونگ و کتاب تاریخ سینز3روشنشده که چگونه پرسش محوری قدرت و نقد آن به ساختارشکنی ما بعد الطبیعهی هایدگر است و متعاقبا به بازاندیشی او از تکنولوژی،زبان و شعر در دهههای 1940 و 1950 برمیگردند(در دو متنی که به ترتیب 40-1939 و 40-1938 تاریخگذاری شدهاند)نقد هایدگر از ارادهی معطوف به قدرت نیچه او را به این سمت سوق داده که در مقام علتیابی،متافیزیک را گشایش تاریخی انگیزهی قدرت به قصد چیرگی بداند.
نخستین آغاز مربوط میشود به طلوع فلسفه در یونان باستان و درک آن از فوزیس[طبیعت]که به نحو تاریخی منجر به غلبهی ما بعد الطبیعهشده که براساس آن وجود به صورت عمل روی میدهد و به تعبیر قدرت بهکار میافتد آغاز دیگر ره گشودن و قطع طریق در جایی است که قدرت در قلب فکر مدرن در حال تشدید جنگ فراگیر است،جایی که من آن را اینطور مینامم:قدرت به عنوان حالتی جایگزین برای وجود،یعنی رخدادی که در آن وجود خودش را به مثابه قدرت نمیآفریند بلکه در تاریخمندی فارغ از قدرتش رخ میدهد."