ملخص الجهاز:
"ناآگاهی فرستنده پیام ارتباطی به محتوای پیام نیز،احتمالا به نتایجی در مخاطب میانجامد که مورد نظر و خواست فرستنده نبوده است؛مثلا اگر یک نظام تبلیغاتی، علیرغم اصرارهای مکرر و روزافزونش بر بروز رفتارهایی خاص در مخاطبان،رفتارها و واکنشهایی در جهت مخالف خواست خود مشاهده میکند،باید به این نکته توجه کند&%00729RTMG007G% که شاید در کنار پیامهای آشکار و از قبل تعیینشدهای که در اختیار مخاطب قرار داده است،برخی پیامهای خاموش نیز ارسال کرده و از این طریق،ناخواسته مخاطبان را به رفتارهایی برخلاف آن چه انتظار تشویق کرده باشد.
به عبارت دیگر،در حالی که لایههای ظاهری و بیرونی سیمای جمهوری اسلامی ایران در حرکت به سوی تأکید بیشتر بر ارزشهای انقلابی و مذهبی بوده است،آموزههای پنهانی که از طریق همین رسانه به مخاطبان منتقل شده است،دقیقا مسیری برخلاف مسیر پیش گفته،پیموده است.
همچنان که قبلا نیز اشاره شده،در بسیاری (1)-در این میان وضعیت سیمای جمهوری اسلامی ایران برجستگی خاصی دارد؛زیرا که اولا این رسانه، پیامهای رسمی و آشکار خویش را با صراحت تمام اعلام میکند(حال آنکه تهیهکنندگان فیلمهای سینمایی لزوما چنین نمیکنند)و ثانیا صدا و سیما به عنوان یک رسانه رسمی محدودیتهای بیشتری را(از حیث تبعیت از الگوهای ارزشی و هنجاری رسمی)تحمل میکند،حال آنکه تهیهکنندگان فیلمهای سینمایی،از این حد از محدودیت برخوردار نیستند؛و اصولا تکلیفی ندارند،مانند یک رسانه رسمی از ارزشهای رسمی اعلامشده، تبعیت و دفاع کنند.
تأکید اصلی ما در اینجا تنها بر این نکته است که یک رسانه(سیمای جمهوری اسلامی ایران)نمیتواند رسما مخالف برخی رویکردهای فمینیستی باشد و در عمل(از طریق آموزش پنهان)همین رویکردها را با شدت و حدت بیشتری ترویج کند،و در نهایت نیز از برخی رفتارهای فمینیستی در سطح اجتماع نگران باشد."