ملخص الجهاز:
"بههرحال اینک با تصویب برنامه،زمان اجرای آن فرارسیده و حقیقت آن است که برای فرصت از دستدادگانی چون ما،5 سال آینده عمدهترین فرصتی است که میتوان پیش روی یک کشور در حال توسعه گذاشت تا روندهای منفی مسلط بر اقتصادش را ثبت کرده و توان لازم را برای حفظ استقلال سیاسی و اقتصادی خویش بدست آورد.
نیمه دوم دهه 80 برای جهان سومیها دوران سقوط و سراشیب بود:قیمت مواد اولیه،درآمد کشورهای صادرکننده این مواد،تولید،سطح زندگی،نرخ رشد اقتصادی و صنعتی آنها و...
بگذریم از اینکه در کشوی که طی پنج سال گذشته سیاست«صادرات هندوانه برای وارد کردن گندم»یا اخیرا«صادرات نفت و سیب در برابر واردات موز»را پیگرفته،یا هماینک بسیاری از کالای مورد نیاز-و گاه غیرلازم-را از بازارهای دست دوم به جزیره کیش میآورد تا مردم برای بدوش کشیدن و رساندنش به بازار داخلی(گویی همه راهها به کیش ختم میشود!)سوار هواپیما شوند،تاکید بر واقعبینی و دوراندیشی در برنامهریزیهای اقتصادی یا سخن گفتن از افزایش صادرات صنعتی با نرخ رشد صددرصد در سال،نوعی بیاحتیاطی خواهد بود."