نوروز، خجسته سنت دیرین مقالة

"(1) اما به هر سومریان در جشن نوروز مشاهده شده است و نیز آیینهای نوروزی بنا بر چگونگی اوضاع اجتماعی در طول تاریخ رنگ و رویی دیگر و تازه یافته،اما اساس و بنیان آن همچنان پایدار بر جای مانده و در آثار پیشنیان ما به آن اشاره‌هایی گردیده است. هفت امشاسپند زرتشتیان(شش فرشتهء نگهبان اهورمزدا)نیز به این‌ نامها خوانده شده‌اند: وهومنه بهمن(به معنای نیک منشی) اش و هیشت اردیبهشت(بهترین راستی) خشتهر وئیری شهریور(تسلط و سلطنت) سپنت آرمئی تی اسفند(درست اندیشی و پارسایی) امرتات مرداد(جاوادانی) اهورمزدا سروش و علت نهایی(15) در بسیاری موارد دیگر از این عدد به گونه‌ای مبارک و ویژه یاد شده است و از همین روست که در جشن‌ همگانی نوروز ایرانی نیز سفرهء رنگینی که گسترده‌ می‌شود با هفت نوع خوراک و دانهء خوراکی تزیین و آراسته می‌گردد،و در آغاز عر بهار هر ایرانی پایبند به‌ هویت فرهنگی خویش در کنار سفرهء هفت سین حلول‌ سال نو را جشن می‌گیرد،کتاب آسمانی را می‌گشاید و دل را به نور الهی روشن می‌کند و غبار غم از آیینهء دل‌ می‌زداید."