خلاصة:
در هرکجای این کشور پهناور در هر منطقه یا هر ناحیه مردم از پوشش و لباس خاصی بهره می‌برند که بر این اساس کردستان نیز از این قاعده مستثنا نیست. مردم کردستان اعم از زن و مرد دارای پوشش‌های غنی با قدمت‌های طولانی هستند که تمام این نوع پوشش فلسفه‌ای خاصی در آن نهفته است و شاید به‌جرئت می‌توان گفت مردم کردستان ازلحاظ پوشش سرآمد مناطق دیگر ایران هستند چون وقتی به اطراف می‌نگریم هر شهرستانی از نوع لباس کردی خاصی استفاده می‌کنند و به نوشته سیاحان در سفرنامه‌هایشان در سطح فرهنگ مردم دنیا کم‌نظیر است. به‌طوری‌که این لباس در چندین جشنواره مختلف بین‌المللی مقام اول را ازلحاظ پوشش و زیبایی و تنوع کسب کرده است.
ملخص الجهاز:
مردم کردستان اعم از زن و مرد دارای پوشش‌های غنی با قدمت‌های طولانی هستند که تمام این نوع پوشش فلسفه‌ای خاصی در آن نهفته است و شاید به‌جرئت می‌توان گفت مردم کردستان ازلحاظ پوشش سرآمد مناطق دیگر ایران هستند چون وقتی به اطراف می‌نگریم هر شهرستانی از نوع لباس کردی خاصی استفاده می‌کنند و به نوشته سیاحان در سفرنامه‌هایشان در سطح فرهنگ مردم دنیا کم‌نظیر است.
حال می‌خواهیم در مورد یکی از انواع لباس‌های محلی کردستان بیشتر بدانیم (چوخه رانک یا رانک و چوخه) چوخه رانک (ایجاد شال‌ها) (رجوع شود به تصوير صفحه) مردم کردستان با کرک نوعی بز به نام مه رهز یا مرغوز که دارای کرک پشم لطیفی است، شال‌هایی را به عرض ۲۵ سانتیمتر و طول تقریبی ۲۶ سانتیمتر می‌بافند که از نخ حاصل از آن پارچه‌هایی تهیه‌شده که با آن لباس محلی مردان کرد، چوخه و رانک، بافته می‌شود.
از میان لباس‌های کردی می‌توان به لباس اورامی نیز اشاره کرد، این لباس اصیل‌ترین لباسی است که در تمام نقاط کردستان از آن استفاده می‌شود و جزو تنها لباس‌های ایرانی است که اصالت خود را حفظ کرده است.
فرنجی یا "کول باله" از دیگر پوشش‌های لباس کردی روپوشی است پشمی مخصوص مناطق کوهستانی و برای جلوگیری از سرما و گرمای منطقه و عوارض ناشی از آن مانند عفونت سینه، کمردرد، درد کلیه و در دو نوع گوش دار و بدون گوش تولید می‌شود.
پشتوین یا شال (رجوع شود به تصوير صفحه) پارچه‌ای توری برای روسری و پارچه دیگری به نام «شتونیه» یا «شال»، به طول سه متر که روی ناحیه کمر بسته می‌شود، نیز جزو لباس زنان کرد است.
(
, 
, 
)
