خلاصة:
در این مقاله کوشیدهایم ساختار حبس خانگی با رویکرد تطبیقی در حقوق کیفری ایران و آمریکا مورد بررسی قرار گیرد و سعی بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهیم که آیا حبس خانگی میتواند به عنوان جانشین مجازات حبس مطرح گردد؛ به طوری که ضمن داشتن برخی محاسن، از معایب حبسهای کوتاه مدت و بلند مدت مصون بماند. در نظام حقوقی ایران، تاکنون مقرره یا قانونی در خصوص حبس در خانه تقنین نشده است و تا پیش از تصویب قانون جدید مجازات اسلامی در سال 1392 میتوان گفت رویکردهای نوین و مجازاتهای جایگزین حبس به طور صریح و منسجم در نظام حقوقی ایران جای خود را نیافته بود. قانون جدید نه تنها علاوه بر نهادهای قدیمی مانند تعلیق یا آزادی مشروط، نهادهایی نظیر تعلیق تعقیب جرم در دادسرا را احیاء کرد، بلکه نهادهای جدیدی از قبیل صدور حکم و نظام نیمه آزادی را نیز به آن افزود و همچنین در فصل نهم از بخش دوم این قانون، مجازاتهای جایگزین فصل مستقلی را به خود اختصاص داد. ولی متاسفانه به حبس خانگی در یک ماده مسقل اشاره نشده است ولی قضات میتوانند با استناد به ماده 62 این قانون نسبت به صدور رای حبس خانگی اقدام نمایند. لذا ضروری است با بررسی تطبیقی حبس خانگی در مقررات سایر کشورها، راهکارهایی جهت تقویت مقررات داخلی ارائه داد. این مقاله ضمن بررسی مقررات حبس خانگی، در حقوق کیفری ایران، و شناخت محاسن و معایب آن، شرایط و مقررات حبس خانگی را در نظام حقوقی آمریکا مورد توجه قرار میدهد.
ملخص الجهاز:
در نظام حقوقی ایران ، تاکنون مقرره یا قانونی در خصوص حبس در خانه تقنین نشده است و تا پیش از تصویب قانون جدید مجازات اسلامی در سال 1392 میتوان گفت رویکردهای نوین و مجازاتهای جایگزین حبس به طور - تاریخ دریافت: 15/10/1398 تاریخ پذیرش: 15/12/1398 - دانشجوی دکتری تخصصی حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد.
در ابتدا ، جایگزینی کیفر حبس به جای مجازاتهای شدید بدنی ، علیرغم وضعیت نامناسب و رقت بار زندانها – به لحاظ تعدیل شکل مجازات – بسیار امیدوار کننده بود ؛ ولی به مرور زمان به دلیل عدم توجه به وضعیت زندانها ، بالا رفتن آمار زندانیان و پدیده حرفهای شدن محکومین به حبس ، این امیدواری به یاس مبدل شد ، تا آنجا که در پی انتقاد شدید « جان هوارد » انگلیسی از وضعیت نامطلوب و وخیم زندانهای انگلستان و ویلز و انتشار مشاهداتش در سال 1777 میلادی ، قانون 1779 زندانها در کشور انگلستان به تصویب رسید .
لذا به استناد ماده 712 قانون مجازان اسلامی و با رعایت مواد 12و17و19و22 همان قانون ، با توجه به این که نامبرده دارای سرپرستی در ایران نمیباشد و پدرش وی را رها کرده و به آمریکا رفته است و پدر و مادر نیز از هم جدا شدهاند و با عنایت دادن قول به عدم تکرار و اجرای صحیح دستور ئائگاه از سوی متهم ، به سه ماه حبس در منزل تحت مراقبت مادر خود و با نظارت کانون محکوم میگردد...