خلاصة:
انسان گرامیترین گوهر آفرینش و نا شناختهترین آن است. رفتار آدمی تابع اندیشهها، احساسات، انگیزهها، خواستهای درونی و عوامل فطری و پرورشی اوست که درموقعیتهای مختلف به صورتهای گوناگون ظا هر میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر کارایی نیروی انسانی شهرداری استان آذربایجان شرقی است. بدین منظور نمونهای شامل 205 نفر از کارکنان انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه گردآوری شد. دادهها از طریق نرمافزارهای SPSS22 و LISREL8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول بررسی شد. همچنین، برای آزمون فرضیههای پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان میدهند که تعهد، آموزش و انگیزش بر کارایی کارکنان تأثیر مثبت و معناداری دارند.
ملخص الجهاز:
پيشينه تجربي پژوهش علوي و مشفق (١٣٨٧) در پژوهش خود با عنوان "بررسي تأثير ارزيابي عملکرد کارکنان بر بهبود عملکرد در دانشگاه مورد مطالعه : دانشگاه امام صادق (ع)" به دنبال پاسخ به اين سوال بودند که آيا ارزيابي عملکرد کارکنان بر بهبود عملکرد آنها تأثير دارد؟ فرضيه اصلي اين پژوهش «وجود رابطه معنيدار بين ارزيابي عملکرد به روش مقياس مشاهده رفتار (BOS) و بهبود عملکرد» ميباشد که به چهار فرضيه فرعي تقسيم شده است .
نتايج پژوهش آنها نشان داد که تأثير آموزش ضمن خدمت بر کارايي کارکنان براساس مدل کرک پاتريک در سطح معناداري ٠/٠١ بالاتر از حد متوسط بوده و از تأثير بالايي برخوردار است .
نتايج پژوهش آنها نشان داد: دورههاي آموزش ضمن خدمت موجب افزايش نظم و انضباط و مهارت - هاي مورد نياز در بين کارکنان، افزايش هماهنگي و همسو نمودن کارکنان با سازمان و افزايش رضايت شغلي و بهبود روحيه بين کارکنان، کاهش حوادث و ضايعات کاري کارکنان، به هنگامسازي دانش و توانش نيروي انساني در بين کارکنان، افزايش کمک به تغيير و تحولات سازماني، افزايش تقويت روحيه همدلي و همکاري و افزايش توان بازده کاري در بين کارکنان سازمان سنجش آموزش کشور شده است .
بررسي همبستگي ميان متغيرهاي پژوهش (رجوع شود به تصویر صفحه) جدول ٣ نشان ميدهد که همبستگي معناداري ميان تعهد، آموزش و انگيزش (متغيرهاي برونزا) و متغير کارايي کارکنان (متغير درونزا) وجود دارد.
نتايج حاصل از اين ژوهش در ادامه بيان ميشود: فرضيه اول پژوهش مبني بر تأثير مثبت و معنادار انگيزش کارکنان بر کارايي کارکنان تأييد شد که با پژوهش جبه دار و اسماعيل پور (١٣٨٩) همخواني دارد.