دیر بماناد و شاد مقالة

ما، در آینده، به یاری خداوند، دانشمندان بسیاری در عرصة زبانشناسی خواهیم داشت که در معیارهای دانشگاهی، همچون او، مورد احترام حوزه‌های زبانشناسیِ جهان خواهند بود، ولی مقام معنوی و آزادگیِ‌ دکتر باطنی و دلیری و دلاوریِ علمی او، چیز دیگری است که غالباً مغفول مانده است و جز اندکی از شاگردان و یارانِ نزدیکِ او و افرادِ خانواده‌اش، دیگران، بیش و کم از آن بی‌خبرند و این چیزی است که هیچ‌گاه کهنه نخواهد شد؛ زیرا نوعی «هنرِ زیستن» است. علم می‌آید و می‌رود و کهنه می‌شود، و همچون فصلی از تاریخ برای اهلش ثبت می‌شود امّا «هنرِ پاکدامنْ زیستن» و آزادگی، همیشه زنده است.