خلاصة:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر سبک زندگی (بر اساس فرمایشات مقام معظم رهبری) بر پیشگیری از جرایم در بین زندانیان و غیر زندانیان استان همدان میباشد. در این پژوهش، شاخصهای در نظر گرفته شده برای سبک زندگی، شیوه زندگی مسکونی، تفریحی، معاشرتی و روانی است. روش مطالعه حاضر کمی و پیمایشی بوده و دادهها با استفاده از ابزار پرسشنامهی ساختیافته و از طریق دو گروه مجرم و غیر مجرم گردآوری شد. این پژوهش از دو جامعه آماری افراد زندانی و غیرزندانی تشکیل شده و با استفاده از فرمول مورگان و کریجی، حجم نمونه 310 محاسبه شده است. روش نمونهگیری طبقهای است. نتایج به دست آمده نشان میدهد که قاچاق مواد مخدر بیشترین میزان را در بین جرائم دیگر دارا است. باید عنوان داشت که تفاوت معناداری بین شیوه زندگی مسکونی و روانی افراد مجرم و غیر مجرم وجود ندارد. اما، بین شیوه زندگی تفریحی و شیوه زندگی معاشرتی افراد مجرم و غیر مجرم تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، یافتهها حاکی از آن است که اکثر افراد در همه گروه-های از آشفتگی روانی بالایی رنج میبرند
In this study, the indicators intended for lifestyle are residential, recreational, social, religious and psychological lifestyle. The method is quantitative survey, and data are collected using structured questionnaires through both criminal and non-criminal. The population of this study included prisoners and non-prisoners; the sample of which was 310, using Craig and Morgan formula. Sampling is stratified. The results showed that the drug has the highest rates among other crimes. It must be said that there is no significant difference between residential life style, and psychological lifestyles of offenders and non-offender. However, the differences between leisure lifestyle and sociable lifestyle of offenders and non-offenders were significant. Also, results showed that most of the people in both groups were suffering from high psychological distress.