تا ننویسم، حوادث از ذهنم بیرون نمی رود محادثة ومقابلة

"مایلید مختصری درباره علت جانبازی همسرتان‌ صحبت کنید؟ همسرم دانشجوی ریاضی دانشگاه تربیت معلم تهران‌ بود. اولین اثر جدی که‌ شروع کردم،همان زندگی همسرم بود؛به نام«تب بی‌تابی»که‌ البته درحال بازنویسی آن هستم و بعد زندگی برادران شهید و جانبازم بود،به نام«آزمایشی دیگر»؛که در شهریور 1378 به‌ چاپ رسید،و در مدت کمتر از یک سال،به چاپ سوم رسید. با توجه به مشکل جانبازی همسرتان،نوشتن‌ برایتان سخت نیست؟ نوشتن به قدری برایم نشاط آور است که گاهی مغزم به‌ من دستور می‌دهد که بنویس!این درحالی است که مراقب هم‌ هستم همسرم به خودش یا اطرافیان،صدمه‌ای نزند. همسرم درد دین دارد،و با حرف زدن درباره آن، در من انگیزه ایجاد می‌کند که درباره دردهای او بنویسم. آخرین اثری که در دست دارید؟ کتاب زندگی شهید نواب صفوی و شهید شاه‌آبادی‌ از من زیر چاپ است. بازنویسی داستانی درباره جنگ فاو- که برادرانم در آن شرکت داشتند-و بازنویسی رمان زندگی‌ پر حادثه همسرم و واکنشهای او در قبال حادثه یازده سپتامبر را هم در دست کار دارم."