خلاصة:
هدف: اکثر مطالعات اصلاح سبک زندگی، مؤلفههای فرهنگی را نادیده گرفتهاند. مذهب از مهمترین مؤلفههای فرهنگ ایرانی است که جا دارد در پژوهشهای سبک زندگی به آنها بیشتر بها داده شود. در پژوهش حاضر، نوعی از مداخلة اصلاح سبک زندگی، طراحی و آزمون شد که شامل ارتقای رفتارهای سلامت دینی با استفادة فن خداخواهی در مقابل خودخواهی، در کنار آموزش رفتارهای سلامت دینی بود. روش: آزمودنیها، دانشجویان دانشگاه الزهرا بودند(۳۱ نفر) که در جلسات مداخله(شش جلسه) شرکت کردند. در این جلسات، افراد یاری میشدند تا با به کارگیری فن خداخواهی در مقابل خودخواهی، در کنار آموزشهایی که ارائه میشد، رفتارهای سلامت دینی را در زندگی خود جاری سازند. در اولین و آخرین جلسه، پیشآزمون و پسآزمون اجرا شد که شامل پرسشنامة رفتارهای سلامت دینی و مقیاس سلامت روانی بود. یک ماه بعد نیز آزمون پیگیری انجام شد. یافتهها: اجرای مداخلة مبتنی بر فن خداخواهی در مقابل خودخواهی، منجر به افزایش معنادار پایبندی آزمودنیها به رفتارهای سلامت دینی و سلامت روانی شد. نتیجهگیری: مداخلة مبتنی بر فن خداخواهی در مقابل خودخواهی میتواند به عنوان فنی ارزشمند در مداخلات سبک زندگی استفاده شود.
Objectives:Most of the lifestyle modification interventions ignore the cultural elements. Religion is among the most important elements of Iranian society which should be given more value in lifestyle research. In the present study, a form of lifestyle modification program was designed and tested, which includes the promotion of religious health behaviors using the technique of godliness versus selfishness, along with teaching religious health behaviors. Method: The subjects were students of Alzahra University (n = 31) who were participated in sessions (including 6 sessions). In the sessions, they were helped to apply religious health behaviors by using the technique of godliness versus selfishness, in addition to the training that was provided. In the first and last session, pre-test and post-test were performed, and they were asked to complete the Religious Health Promoting Behaviors Inventory (RHPBI) and the Mental Health Inventory (MHI-28). One month after that, the follow up test was performed. Results: The results showed that the implementation of the intervention led to an increase in the adherence to religious health behaviors and mental health at each stage. Conclusion: The intervention based on the technique of godliness versus selfishness can be used as a valuable technique in lifestyle interventions.
ملخص الجهاز:
طراحي و آزمون اثربخشي مداخلۀ مبتني بر فن خداخواهي در مقابل خودخواهي در ارتقاي رفتارهاي سلامت ديني 1 سيده اسماء حسيني چکيده هدف: اکثر مطالعات اصلاح سبک زندگي، مؤلفه هاي فرهنگي را ناديده گرفته اند.
پژوهش حاضر نيز با تلاش براي ارتقاي رفتارهاي سلامت که به نوعي اصلاح سبک زندگي است ، به گوشه اي از موضوعات اين حيطه ميپردازد.
اهميت سبک زندگي ديني وقتي بيشتر نمايان ميشود که به اين نکته توجه شود که اعتقاد به خدا در جمعيت عمومي بسيار رايج است (رزمرين ٧ و همکاران، ٢٠١٣) و در سالهاي اخير، معنويت و مذهب به دليل مباني پژوهشي رو به افزايش و علاقۀ بيماران به اين مسائل ، به عنوان مؤلفه اي مهم در روشهاي روانپزشکي در نظر گرفته شدهاند(کوک ،٨ ٢٠١٥).
Carmody, Reed, Kristeller & Merriam 4.
Sternthal, Williams, Musick & Buck 2.
Caplan, Sawyer, Holt & Allman 3.
Olson, Trevino, Geske & Vanderpool 10.
Hawks, Hull, Thalman & Richins 11.
براي اين کار از مداخلۀ مبتني بر فن خداخواهي در مقابل خودخواهي و آموزش رفتارهاي سلامت ديني بهره گرفته شده است .
Hennessy, Johnson, Acabchuk, McCloskey & Stewart-James 3.
جدول ٣: شاخصهاي توصيفي متغيرهاي پژوهش (رجوع شود به تصویر صفحه) هدف اين پژوهش ، طراحي و آزمون اثربخشي مداخلۀ مبتني بر فن خداخواهي در مقابل خودخواهي براي ارتقاي رفتارهاي سلامت ديني بود.
Buclin-Thiebaud, Pataky, Bruchez & Golay 2 .
Share, Kemp, Naughton, Obert & Aumand 5.
Lidin, Ekblom-Bak & Hellènius 6 Howell, J.
7. Aldwin, Park, Jeong & Nath 8.