خلوت - مجلة ادبیات داستانی الأدب والفن

"فرصت سبز خلوت یوسف نیک‌فام‌ ایرج از خواب که برخاست،پدر رفته بود. رؤیاها با او چه کرده‌اند؟چه گذشته بر پیرمرد؟ ایرج با خود اندیشید؛چه باید کند؟کجا برود تا مگر اثری از پدر بیابد؟سراغش را از که بگیرد؟چه کند تا شاید اثری از آن پیرمرد حقیقت‌جو بیابد؟چه کند با روح بی‌قرار پدر؟روح سرگردانی که تشنه دانستن است و خدمت به مردم کشورش. خدا نکند!در این سرمای سخت استخوان‌سوز چه چیزی او را وادار به رفتن کرده است؟به که بگوید؟ -پدر!این چه کاری است که با من می‌کنی؟ به اتاق خواهر نزدیک شد و به آرامی در زد:انوشه!انوشه جان! -مادر!پدر را صدا نکردید؟ -دخترم!پدرت نماز را که خواند،حرکت کرد. ایرج سکوتش را شکست:مادر!کجا رفت؟به شما چیزی‌ نگفت؟ -گفت می‌رود خلوت کند. خدایا این درد از من چه می‌خواهد؟نشانه چیست؟ خدایا اندکی تسکین!من به اختیار خود به تفرش نیامده‌ام. و باز ترنم‌آوازی پیر و خسته و قدمهای لرزان و خسته سید محمود در کوچه‌های تفرش."