زندگی در قاب تصویر مقالة

البته من با همت دوست شاعرم اصلان قزللو هفتاد، هشتاد تا از شعرهايم را جمع‌آوري کرديم و مجموعه‌ي کوچکي با نام (باران در باران) منتشر کرديم، اما از جلسات کانون ادبي گروه شعر معاصر که ماهي يک بار دور هم جمع مي‌شديم و حالا بيست و شش ساله يعني جوان برومندي شده است با بودن ويروس کرونا خبري نبود و فقط جلسات را با همت دوست نازنينم اسدالله امرايي بصورت (live) در صفحه‌ي اينستا گرام ايشان، در اولين چهارشنبه‌ي هر ماه و در همان ساعت (17:00) اجرا کرديم. آدم‌هايي که در فضاي مجازي به هم نزديک شدند، اما در واقعيت فرسنگ‌ها دور و کرونا، هرچه بود و از هرجا که آمد در تبديل آدم‌ها به تصوير و فيلم و موجودات مجازي نقش مهم ايفا کرد و آدم‌هاي تبعيد شده از واقعيت در قالب مجازي‌شان زندگي تازه‌اي را تجربه کردند.