خلاصة:
پیامدها و پسامدهای شیوع ویروس کرونا چنان گسترده است که بسیاری از اندیشمندان حوزههای علوم اجتماعی از شکلگیری جهانی متفاوت با ویژگیهای متمایز با عنوان «دنیای پساکرونا» سخن به میان میآورند. چنین بیانی در حقیقت نشان از اهمیت مسئله و گستردگی میزان تاثیرگذاری آن بر جنبهها و حوزههای مختلف زندگی بشری در اقصا نقاط این کرۀ خاکی دارد. چنین پیامدهایی بدون تردید در مناطق حاشیهای و کمتربرخوردار در مناطق مختلف جهان و از جمله ایران اثرات ماندگارتر و شدیدتری بر جای خواهد گذاشت. مطالعۀ حاضر با هدف بررسی نحوۀ مواجهه و مقابلۀ شهروندان نواحی حاشیۀ شهر سنندج، و ارزیابی اثرات سکونت در این مناطق بر راهکارها، راهبردها، امکانات و فرصتهای شهروندان در مواجهه با مسائل اجتماعی، و در این مورد خاص، ویروس کرونا، تدوین شده است.
پژوهش به روش نظریۀ زمینهای انجام پذیرفته است و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از مصاحبه جمع آوری شدند، دادههای به دست آمده با بهرهگیری از نرم افزار "اطلس تی" تجزیه و تحلیل شدند. پس از انجام فرایند کدگذاری، و اخذ 56 کد و 5 مقولۀ اصلی، نهایتا مقولۀ محوری با عنوان "زنجیرۀ فقدان" به عنوان خروجی نحوۀ مواجهه و مولفههای پیرامونی شهروندان حاشیهنشین شهر سنندج با کروناویروس مطرح شد. همچنین، بر اساس مدل پارادایمی، مقولۀ زنجیرۀ فقدان از شرایط علّی (علت و معلولی) همچون محرومیت اجتماعی و نابرابری اجتماعی نشئت گرفته است که خود با ظهور عوامل واسطهای همچون فقدانمهارت و فقدان آگاهی و فقدان حمایت با شرایط زمینهای چون رکود و تورم، بیاعتمادی، ناامیدی، افسردگی و عدم دسترسی به فضای مجازی به عنوان یک هستۀ مرکزی قابل شناسایی است. به صورت خلاصه، افراد حاشیهنشین قربانی شرایط اجتماعی و اقتصادی خود هستند و بیشتر از سایر افراد در دوران کرونا مورد هجمۀ مشکلات قرار میگیرند و این به آن معناست که کروناویروس برخلاف آنچه اشاره شده است، ویروسی "دموکرات" نیست و همه را به یکسان مورد هجوم و آسیب قرار نمیدهد.
The consequences of the Coronavirus outbreak are so widespread that many social scientists expect the formation of a different world with distinct features called the post-corona world. Such a statement shows the importance of the issue and the extent of its impacts on various aspects and areas of human life around the globe. Undoubtedly, such consequences will have long-term and severe effects on marginal and less-favored areas around the world, including Iran. This study aims to examine how the citizens of Sanandaj’s suburbs confront social problems with a focus on the strategies, facilities, and opportunities of the citizens in the particular case of the Coronavirus. The research was conducted using the grounded theory method. Required data were collected using interviews and was analyzed using Atlas T software. Following the coding process, which yields 56 codes and five key categories, the central category "chain of lack" was introduced as the output of how to deal with the Coronavirus and its surrounding components of Sanandaj’s suburban residents. According to the paradigm model, the term “chain of lack” originates from causal conditions such as social deprivation and social inequality, which can be described with the emergence of mediating factors such as lack of skills, knowledge, and support with underlying conditions such as recession, inflation, mistrust, frustration, depression and lack of access to cyberspace. In brief, marginalized people are victims of their own social and economic circumstances and are more likely to experience problems, indicating that the coronavirus, is not a "democratic" virus, contrary to common belief.
ملخص الجهاز:
به صورت خلاصه ، افراد حاشیه نشین قربانی شرایط اجتماعی و اقتصادی خود هستند و بیشتر از سایر افراد در دوران کرونا مورد هجمۀ مشکلات قرار می گیرند و این به آن معناست که کروناویروس برخلاف آنچه اشاره شده است ، ویروسی "دموکرات " نیست و همه را به یکسان مورد هجوم و آسیب قرار نمی دهد.
بسیاری این پرسش را پیش کشیدند که آیا واقعا ویروس کرونا، ویروسی دموکرات است و بدون تبعیض عمل میکند؟ دغاقله (١٣٩٨) در پاسخ به نوع نگاه فوق ، در یادداشت کوتاهی به این مهم اشاره کرد که تجربیات حاصل از بیماری های اپیدمیک گذشته ، نشان میدهد که به دلایل بیشماری نظیر «تراکم جمعیتی بیشتر در مناطق فقیرنشین ، اشتغال در حرفه ها و مشاغلی که تعامل و تماس بیشتری با عموم جامعه ایجاد می کند مثل دست فروشی و رانندگی، بهره گیری بیشتر از خدمات و سرویس های عمومی مثل مراکز بیمارستانی دولتی، اتوبوس و مترو، اهتمام کمتر به خطرات _______________________________________________________ ١ معاون وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ناشی از بیماری های اپیدمیک به دلیل تمرکز بر نیازهای معیشتی و حیاتی، تعلل در رفتن به نزد پزشک برای معالجه به دلیل هزینه های احتمالی، نداشتن امکان استراحت و ماندن در خانه به دلیل نوع شغل و ریسک بیکار شدن درصورت غیبت طولانیمدت ، عدم دسترسی لازم به اطلاعات صحیح و متقن دربارٔە بیماریهای اپیدمیک به دلیل عدم دسترسی به شبکه های اجتماعی، نداشتن تلفن همراه هوشمند یا نداشتن وقت یا مهارت در گشت وگذار در این شبکه ها، سیستم ایمنی ضعیف تر به دلیل نوع تغذیه و سبک زندگی پراسترس »، و ...