خلاصة:
از عهد باستان ایرانیان به موازات ساختن راه به امکانات و تاسیسات بین راهی توجه داشتند زیرا سفر در این راه ها بدون داشتن امکانات بین راهی امکان نداشت. هر چه این راه ها وسعت می یافت این تاسیسات نیز گسترش پیدا می کرد با وسعت قلمرو ایران خصوصاً در دوره هخامنشی بر اهمیت راه و راهداری در جهت ارتباط نقاط مختلف گستره بزرگ ایران زمین افزوده شد و به موازات آن ساختمان هایی (کاروانسراها ) نیز در کنار جاده های طولانی جهت رفاه مسافران ، گردشگران ، جهانگردان ، تجار و توسعه و پیشرفت ایران ایجاد شد. تحقیق حاضر با هدف بررسی و مطالعه و نقش اقامتگاهها و مجتمع های بین راهی در توسعه گردشگری استان سیستان و بلوچستان (مطالعه موردی مجتمع بین راهی امام رضا و دو راهی در مسیر زاهدان) می باشد. مسئله اصلی تحقیق پاسخ به این سؤال بود که آیا این مجتمع بین راهی توانسته پاسخگوی مناسبی جهت خدمات مورد نیاز مسافران باشد و باعث رونق گردشگری در منطقه شود؟روش تحقیق از نظر هدف آن کاربردی و داده های مورد نیاز با استفاده از داده های کتابخانه ای و میدانی جمع آوری گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نمی توان تاثیر امکانات خدماتی- رفاهی این مجتمع را بر جذب گردشگران و همچنین بر اقتصاد و توسعه منطقه مثبت قلمداد کرد
From the ancient times of Iranians, along with making the way to the facilities and facilities of the way to pay attention because travel in these ways without the facilities of the road was not possible. As the roads widened, these facilities also expanded. The size of the territory of Iran, especially during the Achaemenid period, was increased by the importance of the road to link the various parts of the vast land of Iran, along with the buildings (caravansaries) in It was built along the long road for the well-being of travelers, tourists, tourists, merchants and development of Iran. The purpose of this study was to investigate the role and the role of resorts and complexes in the development of tourism in Sistan and Baluchestan province (case study of Imam Reza road and two way path in Zahedan route).The main issue of the research was to answer the question as to whether this complex has been able to respond appropriately to the services required by travelers and to promote tourism in the region. The research methodology, in terms of its purpose, and the data required by using library data And the field has been gathered. The results of the research show that the impact of the services-welfare facilities of this complex on the attraction of tourists as well as on the economy and development of the region can not be considered positive.
ملخص الجهاز:
بررسي نقش مجتمع هاي خدماتي - رفاهي در توسعه گردشگري (مطالعه موردي:مجتمع هاي امام رضا و دوراهي مسير زابل - زاهدان) مريم رضايي ١، حميد رضا رخشاني نصب ٢، حسين دوستي مقدم ٣، فريده اربابي ٤، مليحه دوستي مقدم ٥ ١-دانشجوي دکتري تاريخ پيام نور قشم ٢- استاديار جغرافيا و برنامه ريزي شهري دانشگاه سيستان و بلوچستان ٣-کارشناسي ارشد گردشگري دانشگاه سيستان وبلوچستان، ٤- کارشناسي ارشد جغرافيا و برنامه ريزي گردشگري ٥-دانشجوي کارشناسي ارشد جغرافياوبرنامه ريزي شهري دانشگاه زابل تاريخ دريافت :١٣٩٧/٠٥/١٨ تاريخ پذيرش: ١٣٩٧/١١/٢٠ چکيده از عهد باستان ايرانيان به موازات ساختن راه به امکانات و تاسيسات بين راهي توجه داشتند زيرا سفر در اين راه ها بدون داشتن امکانات بين راهي امکان نداشت .
شيعه و بدري (١٣٨٤) جايگاه مجتمع هاي خدماتي رفاهي بين راهي را از ديدگاه برنامه ريزي شهري و منطقه اي و به شيوه توصيفي کاربردي ابعاد، اقتصادي، اجتماعي ، بازرگاني ، سياسي ، فرهنگي را مورد بررسي قرار داده و به اين نتيجه رسيدند که مجتمع هاي خدماتي رفاهي به عنوان عضوي از يک نظام زيستي که با حوزه تحت استقرار خود داراي ارتباط متقابل تاثيرگذاري و تاثيرپذيري اند داراي کارکرد منطقه اي و فراتر از ارائه خدمات به رهگذران هستند.
ضرورت و اهداف تحقيق در حال حاضر در کشور تنها اقداماتي کمي براي جانمايي مجتمع هاي خدماتي -رفاهي بين راهي سيستان صورت گرفته ، در حاليکه به اصول طراحي آنها به گونه اي که علاوه بر ارتقاء کيفيت فضايي ، سبب جذب گردشگر و استفاده بيشتر از جاده ها شده که خود از نظر اقتصادي نيز به صرفه است توجهي نشده است .