خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی استرس شغلی بر اساس رضایتمندی زناشویی و سلامت روان در کادر پرستاری بیمارستان روانپزشکی رازی شهر تهران در سال 1396 صورت گرفت. روش پژوهش بر حسب هدف کاربردی و از نظر گردآوری دادهها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کادر پرستاری بیمارستان روانپزشکی رازی در شهر تهران بودند که از این میان با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس 135 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش جمع آوری دادهها بر اساس سه پرسشنامه استاندارد استرس شغلی (گری تافت و اندرسون، 1981)، رضایت زناشویی انریچ (اولسون، 2006) و سلامت روان (گلدبرگ، 1972) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای هر سه پرسشنامه بالای 0. 7 به دست آمد. همین طور از روایی محتوا به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد، که برای این منظور پرسشنامهها به تایید متخصصین مربوطه رسید. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرم افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، و رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین سلامت روان با استرس شغلی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که بین رضایتمندی زناشویی با استرس شغلی رابطه معناداری یافت نشد.
The aim of this study was to predict job stress based on marital satisfaction and mental health in the nursing staff of Razi Psychiatric Hospital in Tehran in 2017. The research method was applied in terms of purpose and descriptive-correlation in terms of data collection. The statistical population included all nursing staff of Razi Psychiatric Hospital in Tehran, of which 135 people were considered as the sample size using the available sampling method. Data collection method was based on three standard questionnaires of job stress (Gary Taft and Anderson, 1981), Enrich Marital Satisfaction (Olson, 2006) and Mental Health (Goldberg, 1972). The reliability of the questionnaire was calculated using Cronbachchr('39')s alpha method, the value of which was higher than 0.7 for all three questionnaires. Content validity was also used to test the validity of the questionnaire, for which the questionnaires were approved by the relevant experts. Data analysis was performed from the implementation of questionnaires through SPSS software in two descriptive and inferential sections (Pearson correlation test and multiple regression). The results showed that there is no significant relationship between mental health and job stress. The results also showed that there was no significant relationship between marital satisfaction and job stress.
ملخص الجهاز:
مطالعات نشان داده است که توان سازگاري و رضايت شغلي از کار پرستاري وابسته به ميزان استرس است و نارضايتي شغلي در 1 - Lambert, Minor, Wells & Hogan 2 - Choi, Mohammad & Kim 3 - Guo, Ni, Liu, Li & Liu 4 - Kim, Shin, Tsukayama & Park 5 - Caillier 6 - Kim, Park & Seo 209 پرستاران منجر به ترک خدمت و کاهش تعداد افراد داوطلب ورود به اين حرفه شده است .
به عبارت ديگر، عوامل استرس زاي شغلي مانند حجم زياد 1 - Chou, Li & Hu 2 - Chao, Jou, Liao & Kuo 3 - Kokoroko & Sanda 4 - Baezzat & Sharifzadeh 5 - Choi 210 کار، فقدان حمايت و تعاملات منفي با همکاران ، در فرد احساس تحريک پذيري، تنش و سرخوردگي ايجاد مي کند؛ به دنبال اين وضعيت و بعد از يک روز کاري پر تنش ، فرد شاغل باقي مانده اين احساسات را همراه با خود به خانه منتقل مي کند و در نهايت اين مساله احتمال درگير شدن در تعاملات ناسازگارانه با همسر را افزايش مي دهد (کارني و برادبوري ١، ٢٠٢٠).
1 - Karney & Bradbury 2 - Fasbender, Van der Heijden & Grimshaw 3 - Deng, Liu & Fang 211 در حقيقت ، سوال پژوهش حاضر اين است که آيا استرس شغلي در کادر پرستاري با برقراري رضايتمندي زناشويي و سلامت روان آنها ارتباط دارد؟ روش شناسي پژوهش از نوع مطالعات مقطعي از نوع توصيفي –تحليلي بود.