مقایسه جایگاه ادله اثباتی شهادت شهود در دعاوی مدنی با دعاوی کار مقالة

قانون مدنی در ماده ۱۳۵۸ دلائل اثبات دعوی را پنج مورد شمرده است که یکی از آنها شهادت شهود است. ولی در ماده 82آبین دادرسی کار جدید. ادله اثبات دعوا را بر خلاف قانون مدنی محدود به «سه» مورد شامل اقرارء اسناد و امارات نموده و اعلام کرده است که گواهی گواهان می‌تواند با رعایت شرایط اماره محسوب شود و پذیرش ادله اثباتی شهادت شهود و سوگند به دلیل ماهیت شبه قضایی و ساختار اداری مراجع دادرسی کار با مدنظر قراردادن اصول خاص آیین دادرسی کار که رسیدگی به دعاوی کارگری و کارفرمایی عاری از تشریفات خاص قضابی و به صورت تخصصی, فنی و سریع حل و فصل می‌گردد در دادرسی کار قابل پذیرش نمی‌باشد. شهادت در صورتی معتبر و در اثبات دعوی موثر است که شرایط لازم در شاهد و نوع ادای شهادت موجود باشد. تعداد شهود نیز از جمله امور موثر در شهادت است و بسته به اهمیتی که موضوع مورد شهادت دارد ممکن است که تعداد شاهد لازم برای موثر بودن شهادت در موضوعات مختلف فرق می‌کند. مقاله حاضر به مقایسه جایگاه ادله اثباتی شهادت شهود در دعاوی مدنی با دعاوی کار پرداخته است. روش پژوهش. توصیفی - تحلیلی و روش گرد آوری اطلاعات. به‌صورت کتابخانه‌ای بوده که با مراجعه به کتب. مقالات, پایان نامه‌هاء سایت‌های اینترنتی و جزوات اداری, داده‌های پژوهش جمع آوری گردیده است.