خلاصة:
بررسی شبهات مطرح شده علیه قرآن نشان میدهد که منشأ و محور بسیاری از مباحث ادبی به ویژه نوع واژه شناسی کلمات قرآن است، از این رو مقاله حاضر در صدد است با بررسی چند شبههای که محور آنها واژهشناسی است، با روش توصیف و تحلیل بر ضرورت تحقیق در مباحث زبانی و واژه-شناسی قرآنی و بهرهگیری از قواعد صحیح و متقن واژهشناسی برای تفسیر قرآن و پاسخ به شبهات تأکید کند. در این تحقیق به دست آمد که منشأ شبهه سه روز بودن روزه ماه رمضان، ناسازگاری آفرینش انسان از ترکیب آب جهنده صلب مرد و میان سینه زن، با کشفیات علمی و شبهه ناسازگری سخن گفتن عیسی (ع) در گهواره با منابع مسیحی ریشه در عدم شناخت صحیح معنای واژگان: «یطیقونه» و «أیاما معدودات» در آیه 184 بقره، «ترائب» در آیه 7 طارق و «صبیّ» در آیه 24 مریم بوده است و میتوان با تکیه به منابع لغوی معتبر، بهره گرفتن از خود قرآن و گزینش معنای موافق با حقایق علمی و تاریخی این واژگان از میان معانی متعدد و مختلفشان به شبهات یاد شده پاسخ داد.
The study of the doubts raised against the Qur'an shows that the source and axis of many literary issues, especially the lexicography of the words of the Qur'an, therefore, the present article seeks to examine some doubts that focus on lexicography, with The method of description and analysis emphasizes the need for research in linguistic and lexical issues of the Qur'an and the use of correct and sound lexical rules to interpret the Qur'an and answer doubts. In this study, it was found that the source of the suspicion of the three-day fast of Ramadan, the incompatibility of human creation with the combination of hard jumping water between man and woman, with scientific discoveries and the suspicion of incompatibility of Jesus' speech in the cradle with Christian sources Correct knowledge of the meaning of the words: "Yatiquna" and "Ayama Mududat" in verse 184 of Baqarah, "Taraib" in verse 7 of Tariq and "Sabi" in verse 24 of Maryam, and can be used by relying on reliable lexical sources. The Qur'an and the choice of meaning according to the scientific and historical facts of these words answered the mentioned doubts from among their various meanings.
ملخص الجهاز:
در ايـن تحقيـق بـه دست آمد که منشأ شبهه سه روز بودن روزه ماه رمضان ، ناسازگاري آفرينش انسـان از ترکيب آب جهنده صلب مرد و ميان سينه زن ، با کشفيات علمـي و شـبهه ناسـازگاري سخن گفتن عيسي (ع ) در گهواره با منابع مسيحي ، ريشه در عدم شناخت صحيح معنـاي واژگان « يطيقونه » و «أّيامـا معْـدودات » در آيـة ١٨٤ بقـره ، « ترائـب » در آيـة ٧ طـارق و «صبي » در آيه ٢٩ سورة مريم بوده است و مي توان با تکيه به منـابع لغـوي معتبـر، بهـره گرفتن از خود قرآن و گزينش معناي موافق با حقايق علمي و تاريخي ايـن واژگـان از ميان معاني متعدد و مختلفشان ، به شبهات ياد شده پاسخ داد.
از ديگر آثار قابل توجه در حل و پاسـخ بـه شـبهات قرآنـي ، کتـاب «تنزيه القرآن عن المطاعن » قاضي عبدالجبار معتزلي (د ٤١٥ق ) و «غرر الفوائـد و درر القلائـد» يا «امالي » علي بن حسين موسوي علوي مشهور به سيد مرتضي (د٤٣٦ق ) اسـت کـه در بيشـتر مجالس اين کتاب دو جلدي سيد مرتضي به تبيين و تحليل آيات مشکل قرآن بـه بهـره گيـري از علوم ادبي به ويژه واژه شناسي پرداخته است .
اگرچه فهم صحيح واژگان : «دافق »، «صلب » و «ماء» نيز در نقد شبهه ياد شده تأثيرگذار است ، اما محور اصلي شبهه در آيه ياد شـده واژة «ترائـب » اسـت ؛ بـه همين دليل استاد معرفت بر تحقيق در معنـاي ايـن واژه متمرکـز شـده و مـي نويسـد: «يکـي از معاني «ترائب » در لغت که با حقايق علمي نيـز سـازگار اسـت ، اسـتخوان هـاي ريشـه پاهـا (در قسمت بالاي پا و ناحيه لگن )، يا استخوان هاي موجود ميان دو پاست ؛ همان گونه که ابـن کثيـر اين معنا را از ضحاک براي «ترائب » نقل کرده است .