خلاصة:
چنانکه واقفیم آموزش بهعنوان کارآمدترین ابزار قابل دسترس میتواند نقش مهم و راهگشایی را در ارتقای نگرش و شناخت جامعه و حفظ سرمایه های ملی کشور داشته باشد. لذا پژوهشگران در مقاله حاضر با هدف ارتقاء و اعتلای نظام آموزشی کشور با استفاده از روش بنچ مارکینگ مجموعه ای از فاکتورهای زیرساختی در توسعه و بهبود شرایط کنونی سیستم آموزشی شامل : عدم آگاهی روانشناختی و توانایی ایجاد تعامل پایدار, ضریب هوشی دانش آموز, عدم تامین مالی آموزش دهنده, عملکرد متعهدانه و مسئولانه آموزش دهنده, پیگیری مسئولانه والدین با رویکرد پژوهش محور به جای اتکای صرف بر توانمندی آموزش دهنده و تاثیر محیط آموزشی به عنوان شاخص های تاثیر گذار و توانایی حل مساله در دانش آموز, ارتقای اعتماد بنفس و خودباوری در دانش آموز در راستای ایجاد فضای رقابتی و انگیزشی و تاثیر مطلوب ان بر والدین و فرزندان و شناخت و پرورش قوه خلاقیت و ابتکار در دانش اموز و در نهایت انزوا طلبی و درونگرایی دانش آموز و تاثیر آن بر فرایند آموزش، به عنوان مولفه های تاثیر پذیر در سطح کیفی آموزش کشور را در نظر گرفته ودر قالب پرسشنامه طراحی نموده اند.سپس با بکارگیری روش دلفی،یک نمونه کاملا تصادفی شامل دویست کارشناس فعال در حوزه ی های آموزشی شامل موسسات زبانهای خارجی و دانشگاه ها مورد سوال قرار گرفتند و امتیازات تعلق یافته به هر یک از این شاخص ها از سوی کارشناسان مربوطه، مبنای رتبه بندی آنها در مدل تاپسیس قرار گرفت.نتایج پژوهش حاکی از آن بود که تاثیر گذارترین عامل در استاندارد سازی فرایند آموزش تعامل پایدار و موثر میان آموزش دهنده و آموزش گیرنده و کم اهمیت ترین پارامتر تامین مالی آموزش دهنده میباشد