خلاصة:
اعتقاد به توحید و جهان بینی توحیدی به حیات و زندگی معنا و روح و هدف میبخشد. با مطالعه آثار دکتر حسینی در می یابیم که استاد نگرش ویژه ای به نقش توحید در اخلاق و تربیت اجتماعی داشته¬اند. ایشان معتقد هستند یک مسلمان واقعی هم چنان که عبادت خود را باید برای رضایت خدا انجام دهد کار خلق و اجتماع را نیز باید برای رضای خدا به انجام رساند. (حسینی 1386) و تنها این نگرش است که میتواند تأثیرات مثبت در جامعه بگذارد و به صورت محسوس می¬ توان جامعه ای داشت که در آن نفس پرستی، دروغ و ریا، تظاهر و ناحقی در حقوق آحاد مردم معنایی نداشته باشد چرا که همه این موارد ریشه در شرک و چندگانه پرستی دارد و با ابعاد مختلف توحید ناسازگار است.
ایشان در کلامی دردمندانه متذکر میشود: با تمامی این اوصاف در بیشتر کشورها علی الخصوص بلاد اسلامی، افراد زیادی هستند که با وجود دم زدن از اسلام و اعتقاد به توحید عملا در رفتار و کردار آنها آثاری از این اعتقاد وجود ندارد و اعمالشان بر خلاف انتظاری است که باید از یک فرد متعهد به دین اسلام آشکار شود.(حسینی 1386) آری تمامی مفاسد بشریت از این است که مغزها نیرومند شده و دلها ضعیف و ناتوان باقی ماندهاند تنها چیزی که می تواند سبب نیرومندی دل شود پایبندی به توحید و هدفهای مقدس و توحیدی است که می تواند ارزشهای والای اخلاقی را در جامعه شکوفا سازد و تربیت اجتماعی شایسته را قوام بخشد.