خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی توانش همدلانه قومی ـ فرهنگی در کلانشهر تهران انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش 156990 نفر از شهروندان پنج منطقه در پهنه جغرافیایی کل شهر تهران بود. حجم نمونه برابر 553 نفر برآورد و به روش طبقهای متناسب با حجم انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه همدلی قومی ـ فرهنگی وانگ و همکاران (2003) بود. برای تحلیل دادهها از تحلیل خوشهای با ضابطه اطلاعات آکائیکه (AIC)، آزمون تی تکراهه و تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد بهطور کلی توانایی همدلی قومی و فرهنگی در کلانشهر تهران از متوسط بالاتر بود و براساس توانایی همدلی دو گروه را میتوان از یکدیگر متمایز کرد. در گروه اول میانگین همه ابعاد بهجز پذیرش تفاوتهای فرهنگی از متوسط به بالا قرار داشت. این در حالی است که در گروه دوم آگاهی و پذیرش تفاوتهای فرهنگی در سطح متوسط به بالا قرار دارد. در گروه اول بیان احساس همدلانه میانگین بیشتری نسبت به گروه دوم داشت. بر این اساس میتوان گروه اول را احساسگرا و گروه دوم را عملگرا نامید. در هر دو گروه پذیرش تفاوتهای فرهنگی اهمیت پیشبینیکنندگی بالاتری نسبت به سایر عوامل دارد. نتایج این تحقیق بهطور تلویحی، غلبه همدلی احساسی نسبت به همدلی عملگرا در کلانشهر تهران را نشان میدهد.
The objective of the present paper is to study the ethno-cultural empathy ability in the metropolitan Tehran. 156990 citizens from five neighborhoods in the geography of the Tehran constituted the statistical population of this research. The sample constituted of 553 citizens who were selected through classified sampling. The Scale of Ethno-Cultural Empathy (ECE) by Wang, et al. (2003) was used to collect the data. Cluster analysis with Akaike Information Criterion (AIC), single t-test and analysis of variance were used to analyze the data. The results indicate that overall ethno-cultural empathy ability in the mega city of Tehran is above the average and two groups can be identified on the basis of empathy ability. The average of all dimensions in the first group, expect acceptance of cultural differences, is above the mean, while in the second group awareness and acceptance of cultural differences is above the mean. The average of the expression of empathic feelings in the first group is higher than that of the second group. Accordingly, it may be said that the first group is emotionally oriented and the second one is pragmatist. In both groups the acceptance of cultural differences has higher predictability significance compared to other factors. The findings of the research imply the domination of emotional empathy over pragmatist empathy in the mega city of Tehran.
ملخص الجهاز:
(مرکز آمار ايران ، ١٣٩٥) اين روند رو به رشد در کلان شهر تهران که عمدتا ناشي از مهاجرت افراد با فرهنگ ها و قوميت هاي مختلف اســت ، چالش تنوع قومي و فرهنگي را ايجاد ميکند.
Kibanja را مطالعه کنند و براي کاهش سوءتفاهم هاي اجتماعي تعامل غيررسمي بين شهروندان از قوميت ها و فرهنگ هاي مختلف را در قالب مشــاغل حرفه اي افزايش دهند (ابراهيم ١، ١٩٩١) تهران نيز از اين امر مستثنا نيست ؛ تماس گروه هاي مختلف قومي و فرهنگي زمينه ايجاد سوءتفاهم فرهنگي را خواهد افزود.
اين در حالي است که برخي از پژوهش ها نشان ميدهند انسجام و همدلي بين افراد از فرهنگ هاي مختلف نميتواند صرفا تحت تأثير همدلي قومي و فرهنگي باشد.
1. Linear Modeling جدول ٨: اهميت پيش بينيکنندگي عوامل جمعيت شناختي در همدلي قومي ـ فرهنگي هر گروه گروه تعيين مکنعنيدت شينامتخغتيي هاي پيش بايهنميکت نندگي ضريب اثر ضريب اثر سطح معناداري (به تصویر صفحه رجوع شود) همان طور که نتايج جدول ٨ نشان ميدهد در گروه اول عامل شغل ، ميزان سفر رفتن و قوميت تعيين کننده بيشــتري اســت .
نتايج اين پژوهش نشان ميدهد در تمامي مناطق پنج گانه جغرافيايي در ســطح تهران ظرفيت هاي مناسب پذيرندگي قومي و فرهنگــي وجود دارد اما از حيث توانش همدلانه افراد به دو ســطح عمل گرا (همدلي عملي) و احســاس گرا (همدلي احساسي) تقسيم ميشوند.
Empathy: A Social Psychological Approach.
Journal of Personality and Social Psychology.
Journal of Personality and Social Psychology.
Journal of Social, Evolutionary, and Cultural Psychology.
The Scale of Ethnocultural Empathy: Development, Validation, and Reliability.