خلاصة:
چاقی با بیماریهای قلبی عروقی، سندروم متابولیک و دیابت و مقاومت به انسولین مرتبط است. مایونکتین، مایوکاینی است که بیشتر از عضله اسکلتی ترشح و با چاقی ارتباط معکوس دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح مایونکتین و مقاومت به انسولین در زنان چاق و دارای اضافه وزن میباشد. 21 زن چاق به دو گروه تمرین (11) و کنترل (10) تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین ورزشی شامل 8 هفته،تمرین هوازی شامل 30 دقیقه دویدن با 50 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. در دو هفته اول با 50 درصد، دو هفته دوم با 60، دو هفته سوم با 65 و دو هفته آخر با 70 درصد ضربان بود.48 ساعت قبل از شروع و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی خونگیری انجام و سطوح مایونکتین سرمی، گلوکز و انسولین اندازه گیری شد. از آزمون تحلیل کوواریانس برای بررسی تفاوت بین گروهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گرفت. سطوح مایونکتین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد اما معنیدار نبود) 08/0P=)، همچنین سطوح مقاومت به انسولین در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنیدار نشان داد (006/0 P=).نتایج پژوهش که تمرین استقامتی سبب افزایش مایونکتین سرمی و کاهش مقاومت انسولین گردید. از طرف دیگر با توجه به نقش مایونکتین در افزایش جذب اسیدهای چرب، تمرینات ورزشی میتوانند نقش قابل توجهی در کاهش بیماریهای مرتبط با چاقی و ایفا کنند، بر اساس پژوهش حاضر، این تأثیر تا حدودی به نقش مایونکتین مرتبط است.
AbstractObesity is associated with cardiovascular disease, metabolic syndrome and diabetes, and insulin resistance. Myonectin is a type of myokine that has a high rate of secretion in skeletal muscle and is inversely related to obesity. This study aimed to investigate the effect of 8 weeks of aerobic exercise on myonectin levels and insulin resistance in obese and overweight women. In the present study, 21 overweight and obese women participated as subjects, who were divided into two groups of exercise and control. The exercise program was performed for 8 weeks, which included three sessions of aerobic exercise per week, each session lasting 30 minutes with an intensity of 50 to 70% of the maximum heart rate. The maximum heart rate in exercise was 50% in the first two weeks, 60% in the second two weeks, 65% in the third two weeks, and 70% in the last two weeks. Blood sampling was drawn 48 hours before the start and 48 hours after the last training session and serum levels of mayonectin, glucose, and insulin were measured. Analysis of covariance was applied to examine the differences between groups by using IMB SPSS v.21 software. Serum levels of myonectin increased in the exercise group compared to the control group, but this amount was not significant (P=0.08). Furthermore, the level of insulin resistance in the exercise group compared to the control group was significantly reduced (P=0.006). Based on the results, aerobic training led to an increase in serum levels of myonectin and a decrease in insulin resistance in the subjects of this study. It can be concluded that due to the role of mayonectin in increasing the absorption of fatty acids, aerobic exercise can play a significant role in reducing obesity-related diseases and metabolic syndrome, which according to the current results, this effect is relatively associated with the role of mayonectin.
ملخص الجهاز:
کارشناسي ارشد فيزيولوژي ورزشي ، گروه تربيت بدني ، دانشکده ادبيات و علوم انساني ، واحدکرمان ،دانشگاه آزاد اسلامي ، کرمان ، ايران The Effects of 8 Weeks Aerobic Exercise Training on Serum levels of Myonectine and Insulin Resistance in Obese and Overweight Women Fakharzadeh, E.
This study aimed to investigate the effect of 8 weeks of aerobic exercise on myonectin levels and insulin resistance in obese and overweight women.
گزارش شده است که تمرين استقامتي باعث بهبود حساسيت به انسولين در افراد جوان ، ميانسال و آزمودنيهاي داراي مقاومت به انسولين ميشود که اين پديده به همزماني کاهش وزن و تنظيم مثبت بيان پروتئين ناقل گلوکز عضله اسکلتي نسبت داده ميشود (کرانيو و همکاران ، ٢٠٠٦).
با توجه به مطالعاتي که بر روي تأثير فعاليت ورزشي بر روي مايونکتين که افزايش (سلدين و همکاران ، ٢٠١٣)و عدم تغيير (پترسون و همکاران ، ٢٠١٤) در آن مشاهده شد اما يافته هاي ضد و نقيضي در ارتباط با تمرينات هوازي و اثر آن بر مقاومت به انسولين در آزمودنيهاي مختلف (بغرابادي و همکاران ، ٢٠١٢؛ سردار و همکاران ، ٢٠٠٦؛ عابدي و همکاران ، ٢٠١١) انجام شد در حالي که مطالعه اي در خصوص تأثير تمرينات هوازي را بر اين دو شاخص به طور همزمان در زنان چاق و داراي اضافه وزن تحقيق صورت نگرفته است در نتيجه هدف پژوهش حاضر بررسي اثر ٨ هفته تمرين هوازي بر سطوح مايونکتين و مقاومت به انسولين در زنان چاق و داراي اضافه وزن بود.