بررسی تاثیر آموزش‌های ارائه‌شده در پارک‌های ترافیک‌ بر سطح مهارت و آمادگی دانش‌آموزان برای مواجهه با مخاطرات محیط واقعی مقالة

هدف از اين پژوهش بررسی تأثیر آموزش‌هاي ارائه‌شده در پارک‌های ترافيك‌ بر سطح مهارت و آمادگي دانش‌آموزان برای مواجهه با مخاطرات ترافیکی محيط واقعي می باشد. ازاین‌رو جامعه آزمون در تحقیق حاضر شامل دانش‌آموزان ابتدایی و متوسطه آموزش دیده در پارک ترافیک شهر از منطقه هفده شهرداری تهران در سال تحصیلی 97-1396 بوده اند. از بين این جامعه آماری شامل 116 تن از دانش‌آموزان فراگير آموزش‌های ترافیکی، به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي، نمونه‌ای به تعداد 80 تن انتخاب گرديد و یکی از آن‌ها (n=40) به‌عنوان گروه گواه و دیگری (n=40) به‌عنوان گروه کنترل تعيين شد. از لحاظ هدف تحقيق حاضر، كاربردي و از لحاظ شيوه‌ي گردآوري داده‌ها، توصيفي از نوع پيمايشي است. ابزار اصلي گردآوري اطلاعات، منابع كتابخانه‌اي و پرسش‌نامه اوبریت و کلودل گبود بوده است که پس از اتمام جلسات آموزشی برای هر دو گروه پیاده‌سازی و اجرا گردید. همچنین برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها پس از جمع‌آوری و کدگذاری از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (ميانگين، فراواني و انحراف معيار و تحلیل واریانس) از طریق نرم‌افزار spss استفاده شد. درنهایت نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل‌های انجام‌شده نشان داد که آموزش‌های ترافیکی در پارك ترافيك منطقه هفده شهرداري تهران بر سطح مهارت و آمادگی دانش‌آموزان فراگير براي مواجهه با محيط واقعي ترافيك تأثير مثبت دارد. بر اساس ديگر يافته هاي این پژوهش می‌توان ادعا نمود آموزش‌های ترافیکی سبب افزایش مهارت‌های ادراکی و عملی دانش‌آموزان برای مواجهه با مخاطرات محیط واقعی ترافیکی می‌گردد. دیگر نتايج اين پژوهش نشان داد كه آموزش‌های ترافيكي از طريق افزايش مهارت دانش‌آموزان فراگير در ابعاد فردي، راه و وسایط نقليه به‌طور معناداری با كاهش حوادث و آسیب‌های مرتبط با گروه‌های دانش‌آموزی ارتباط دارد.

يکي از جامع ترين شيوههاي افزايش سطح مهارت و آمادگي عامل انساني در محيط هاي _____________________________________________________ 1 - David 2 - Shin 3 - Pease & Preston 4 - Schieber & Thompson 5 - ker 6 - Zwahlen 7 - Cross & Mehegan ترافيکي، ارائه آموزشهاي مهارتي با استفاده از ابزارهاي شبيه سازي است که از آن با عنوان آموزشهاي ترافيکي در پارکهاي ترافيک ياد ميشود (بريري و بارسلطان، ١٣٨٥؛ اوبريوت و گابود، ٢٠١٤؛ ديميتري ١، ٢٠٠٢). ارائه آموزشهاي متناسب به کنشگران انساني ، _____________________________________________________ 1 - Demetre 2 -World Health Organization 3 - DeJoy 4 - Evans 5 - Finlayson 6 - Ferguson 7 - Wilkening & Martin 8 - Evans مهم ترين شيوه پيشگيري از به وجود آمدن حوادث مرتبط با عوامل انساني در تصادفات و سوانح رانندگي است که در کنار ساير روشها ميتواند نقش خود را به خوبي آشکار سازد (کشفي و همکاران، ١٣٩٥؛ هوگولين و سالنيک ١، ٢٠٠٩؛ ويلکينگ و مارتين ، ٢٠٠٤؛ تامسون ٢ و همکاران، ٢٠١٢). در برخي تحقيقات نشان _____________________________________________________ 1 - Hemenway & Solnick 2 - Thomson 3 - Deublein داده است که استفاده از رويکردهاي سلبي در اجبار کنشگران به اطاعت پذيري از قوانين راهنمايي و رانندگي داراي اثربخشي کوتاهمدت است ، درحاليکه آموزشهاي مهارتي و جامع نظير استفاده از پارکهاي ترافيکي براي دانش آموزان و اولياي آن ها، سيستميتر و هدفمندتر بوده و ميتواند به بهبود مهارتها و عملکرد هر يک از آنها و نيز ساير کنشگران فضاي ترافيکي منجر شود (همنوي و سالنيک ١، ٢٠٠٩). Relationships amongst psychological determinants, risk behaviour, and traffic crashes of young adolescent pedestrians and cyclists: Implications for road safety education programmes.