خلاصة:
هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش راهبردهای شناختی تنظیم هیجان و سبک های دلبستگی در پیش بینی رشد پس از آسیب انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری دختران دانشجوی مهاجر ایرانی بود که در سال 1400 در یکی از دانشگاه های خارج از ایران مشغول به تحصیل بودند که این منظور تعداد 145 دانشجوی دختر مهاجر ایرانی با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و به پرسشنامه های رشد پس از آسیب ندسکی و کالهون (1996)، سبک های دلبستگی کولینز و رید (1996) و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006) از طریق ارسال لینک پاسخ دادند و دادههای جمع آوری شده از طریق نرم افزار spss24 و آزمون رگرسیون و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که متغیرهای دلبستگی اجتنابی و اضطرابی و راهبردهای تنظیم هیجان سازش یافته پیشبینی کننده معنادار رشد پس از آسیب میباشد. با توجه به علامت بتا میتوان گفت پیش بینی سبک دلبستگی اجتنابی و راهبردهای تنظیم هیجان سازش یافته یک رابطه مستقیم با شدت (ضریب بتا) 23/0 و 24/ 0 است و سبک دلبستگی دوسوگرا / اضطرابی پیش بینی کننده منفی رشد پس از آسیب است؛ اما راهبردهای تنظیم هیجان سازش نایافته و سبک دلبستگی ایمن پیش بین خوبی برای رشد پس از آسیب شناخته نشده اند. نتیجهگیری: مطابق با یافته ها متغیر های سبک دلبستگی اجتنابی و راهبرد های تنظیم هیجان سازش یافته به طور مستقیم پیشبینی کننده معنادار رشد پس از آسیب بوده و می توانند زمینه ساز این نوع از رشد باشند؛ همچنین متغیر سبک دلبستگی دوسوگرا/ اضطرابی به طور مستقیم پیشبینی کننده منفی رشد پس از آسیب شناخته شد و می تواند از بروز این نوع از رشد جلوگیری کند.
Aim: The aim of this study was to investigate the role of cognitive strategies for emotion regulation and attachment styles in predicting post-traumatic growth. Methods: This was a descriptive-correlational study and the statistical population of Iranian immigrant female students who were studying in a university outside Iran in 1400. For this purpose, 145 Iranian female immigrant female students were selected by snowball sampling method and Post-injury growth questionnaires of Nedsky and Calhoun (1996), Collins and Reid attachment styles (1996) and cognitive emotion regulation strategies of Garnefsky and Craig (2006) were answered by sending links and the data collected through spss24 and Pearson regression and correlation tests were statistically analyzed. Results: The results showed that avoidance and anxiety attachment variables and adaptive emotion regulation strategies were significant predictors of post-traumatic growth. According to the beta sign, it can be said that predicting avoidant attachment style and adaptive emotion regulation strategies is a direct relationship with intensity (beta coefficient) of 0.23 and 0.24, and ambivalent / anxious attachment style predicts negative growth after Is an injury; But uncompromising emotion regulation strategies and secure attachment styles are not well-known predictors of post-injury growth. Conclusion: According to the findings, ambivalent / anxious attachment style is directly related to the post-traumatic stress disorder and can be a predisposing factor for this disorder; Cognitive emotion regulation can also be a good predictor of the risk of developing post-traumatic stress disorder.
ملخص الجهاز:
irهمبستگی و جامعه آماری دختران دانشجوی مهاجر ایرانی بود که در سال ١٤٠٠ در یکی از دوره ٢ | شماره ٤ پیاپی ٨| ٣٨٢-٣٦٩ دانشگاه های خارج از ایران مشغول به تحصیل بودند که این منظور تعداد ١٤٥ دانشجوی دختر زمستان ١٤٠٠ مهاجر ایرانی با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و به پرسشنامه های رشد پس از آسیب ندسکی نوع مقاله : پژوهشی و کالهون (١٩٩٦)، سبک های دلبستگی هازن و شیور (١٩٩٣) و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (٢٠٠٦) از طریق ارسال لینک پاسخ دادند و داده های جمع آوری شده از طریق به این مقاله به شکل زیر استناد کنید: نرم افزار spss٢٤ و آزمون رگرسیون و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت .
سؤال اصلی این مطالعه این است که آیا رشد پس از آسیب بر اساس سبک های دلبستگی و تنظیم شناختی هیجان در دانشجویان دختر مهاجر ایرانی قابل پیش بینی است ؟ جهت بررسی این سؤال پژوهشی از رگرسیون به روش هم زمان استفاده شد.
To this end, 145 Iranian female immigrant students were selected using the snowball sampling method to fill out the questionnaires of Tedeschi and Calhoun’s post-traumatic growth (1996), Hazen and Shaver attachment styles questionnaire (1993), and the Garnefski and Kraaij’s cognitive emotion regulation strategies (2006) via the links sent to them.
Keywords: Post-traumatic Growth, Attachment Styles, Cognitive Emotion Regulation, Immigrant Girls 1.