مسئله صورتی (فریدون جیرانی 1381) مقدمة ومراجعة

"به طوری که به خاطر بازی بد حجار در نمایش مهر مادری،اجرای سلطانی کمی غلوآمیز و دایه دلسوزتر از مادر به نظر می‌رسد که به جای کارکرد درست(یعنی مهربانی‌ لیلا نسبت به امیر حسین)غلطانداز جلوه می‌کند(این توهم‌ که شاید مهربانی لیلا،فقط به خاطر به دست آوردن شهرام‌ است. به نظر می‌رسد فیلم،خود را به طور محافظه‌کارانه‌ای‌ از اینکه زن محور باشد و یا حق را به مرد بدهد و یا در مورد بچه‌های طلاق باشد،حفظ می‌کند و حتی بحث جالب کهنگی‌ قانون مدنی را باز نمی‌کند و در حالیکه به نظر می‌آید یک‌ فیلم عاشقانه است،در آخر قصه،عکس العمل شهرام در برابر رفتن لیلا،همه چیز را علی السویه می‌کند. هر چند که قرار است بیانگر دنیای لطیف و شاد کودکانه‌ای باشد که مختص‌ راوی است،ولی سرگردانی فیلم در القای این معانی حاصل‌ همان محافظه‌کاری است برای نغلتیدن در گونه‌ها و تفاسیری‌ که رفتاری محتاطانه را تحمیل می‌کند،یعنی آنچه در صورتی‌ به وضوح دیده می‌شود."