خلاصة:
گزارش دهندگی فساد را می توان به مفهوم افشای اطلاعات مربوط به سوء مدیریت و یا سوء استفاده از قدرت برای انجام رفتار یا فعلی غیر قانونی تلقی نمود. به نظر می رسد قواعد ما در مورد گزارش دهندگی تنها معطوف به شهادت و مطلع بوده و در همین چهارچوب به حمایت از فرد گزارش دهنده فساد پرداخته باشد. مشارکت مردم در گزارش دهندگی فساد یکی از عوامل موثر در پیشگیری از فساد می باشد که از طریق تعیین نظام پاداش، جبران خسارت وارده به فرد گزارش دهنده در صورت ایراد خسارت از سوی متخلفین، حفظ هویت و محرمانگی، منع اخراج از کار و حمایت شغلی، گزارش عملکرد شفاف تخلف به مردم، استفاده از وسایل الکترونیکی پیشرفته جهت دریافت شکایت و گزارش های مردمی از تخلفات می تواند اجرایی و عملی گردد. مقابله با فساد با توجه به سیاست های راهبردی تدوینی رهبری می تواند زمینه مشارکت همگانی بیشتر مردم در امور سیاسی و مردم سالاری را نیز تقویت نماید. روش تحقیق در این مقاله، کیفی از نوع توصیفی-تحلیلی است و داده های پژوهش به شیوه کتابخانه ای و از طریق فیش برداری گردآوری می شوند.
Reporting corruption can be seen as disclosing information about mismanagement or abuse of power to commit an illegal act or act. It seems that our rules on reporting are only focused on testimony and information, and in this context, we have supported the person who reports corruption. Public participation in reporting corruption is one of the effective factors in preventing corruption by determining the reward system, compensating the reporter in case of damage by violators, maintaining identity and confidentiality, banning dismissal and job support , Reporting the transparent performance of violations to the public, the use of advanced electronic devices to receive complaints and public reports of violations can be implemented and practical. Fighting corruption according to the strategic policies of the leadership can also strengthen the field of greater public participation in political affairs and democracy.The research method in this article is descriptive-analytical qualitative and the research data are collected in a library method by taking notes.
ملخص الجهاز:
فرضيه پژوهش حاضر ايـن بـوده اسـت کـه مشـارکت مـردم در گزارش دهندگي فساد يکي از عوامل موثر در پيشگيري از فساد مي باشد که از طريـق تعيـين نظـام پاداش ، جبران خسارت وارده به فرد گزارش دهنده در صورت ايـراد خسـارت از سـوي متخلفـين ، حفظ هويت و محرمانگي، منع اخراج از کار و حمايت شغلي، گزارش عملکـرد شـفاف تخلـف بـه مردم ، استفاده از وسايل الکترونيکي پيشـرفته جهـت دريافـت شـکايت و گـزارش هـاي مردمـي از تخلفات مي تواند اجرايي و عملي گردد.
فساد مالي نسبت بـه افـراد فقيـر نيـز ناعادلانه است زيرا بودجه موجود براي هزينه هاي بخش اجتماعي را کـاهش مـي دهـد و پرداخـت رشوه براي خدمات اجتماعي مانند مراقبت هاي پزشکي و تحصيل براي فرزندان آنها افزايش يافته و سبب بي عدالتي خدماتي و آموزشي نيز خواهد گرديد.
ir/speech-content?id=3377 کمک به ساز و کار گزارش دهي از طريق اعلام موارد وقوع فساد به مراجع تحقيـق و پيگيـري آن و تشويق مردم به همکاري با اين سازوکار، اقدام مـؤثر ديگـري اسـت کـه مـي توانـد نتيجـه فعاليـت نهادهاي مدني باشد.
و اينکه آيا مجرم در همان سازمان قرباني عضو است يا خير؟ سه مدل نظري کلاسيک در مطالعات مربوط به رفتار گزارش شده قربانيان جرم وجـود دارد کـه بـه همين ميزان در گزارش دهندگان فساد نيز مي تواند مصداقيت داشته باشد.