ملخص الجهاز:
در رمان ود استان راوی می‌تواند بگوید که شخصیت موردنظر از مشاهده‌ی فلان وضعیت یا شخصیت احساس خوشایندی پیدا می‌کند،دچار نفرت می‌شود و یا سردرد به سراغش می‌آید،ولی در فیلمنامه نمی‌توان به این سادگی عمل کرد؛آن‌چه در فیلمنامه نوشته می‌شود باید توسط دوربین فیلمبرداری ضبط شود،چه‌طور دوربین می‌تواند سردرد،احساس خوشی یا نفرت را به‌تصویر بکشد،چه‌طور دوربین می‌تواند نشان دهد که شخصیت مثلا به‌یاد اتفاقی که سال پیش برایش رخ داده می‌افتد؟دوربین فیلمبرداری کنش و واکنش‌ها را ضبط می‌کند،حرکات و رفتار بازیگران و عناصر صحنه را به تصویر می‌کشد و همین‌طور موسیقی و صداهای مختلف درون صحنه و گفت‌وگوهای شخصیت‌ها را.
در نمایشنامه شخصیت‌ها درباره‌ی خود و دیگر شخصیت‌های نمایش صحبت می‌کنند و در رابطه با وقایعی که برای آن‌ها اتفاق افتاده از طریق کلام به تماشاگر اطلاعات می‌دهند و از همین راه هم داستان را پیش می‌برند،اما در فیلمنامه(و در نهایت فیلم) تماشاگر خود شاه درویدادها و وقایع قصه است.
(
, 
, 
)
