خلاصة:
شبکههای اجتماعی مانند تلگرام زندگی اجتماعی انسانها و کیفیتان را متأثر ساخته است. امروزه از هر 10 نفر چهار نفر از گوشی تلفن همراه برای ارتباط با شبکههای اجتماعی مانند تلگرام استفاده میکنند، که این استفاده به یکی از عوامل اصلی در تغییر الگوهای رفتاری و فکری انسانها خصوصاً جوانان تبدیل شده است. لذا این پژوهش با هدف بررسی رابطهی بین خودشیفتگی و احساس تعلق با خودبیانگری در تلگرام دانشجویان دانشگاه ازاد اسلامی شهر کاشمر انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد کاشمر در سال تحصیلی 98-1397 که تعداد آنها 2500 نفر بود، تشکیل داد. اعضای نمونه در این پژوهش با توجه به حجم جامعه (2500) و بر مبنای استفاده از جدول کرجسی – مورگان 318 نفر برآورد گردید. که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شد (122 پسر و 196 دختر). ابزار پژوهش پرسشنامه نیاز به تعلق لاری و همکاران (2013)، پرسشنامه خودشیفتگی راسکین و تری (1989) و مقیاس خودبیانگری در تلگرام میشیگان و همکاران (2014) بود. دادههای جمعآوری شده با نرم افزار spss-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها نشان داد تحلیل رگرسیون نشان داد بین خودشیفتگی و احساس تعلق با خودبیانگری رابطه خطی وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد بین خودنمایی، مرجع قدرت بودن و حق به جانب بودن با خودبیانگری رابطه خطی وجود دارد. بر این اساس اگر خودنمایی بهاندازه یک واحد افزایش یابد، این تغییر بهاندازه 29/0 نمرات خودبیانگری را افزایش میدهد. بهعلاوه یک واحد افزایش در مرجع قدرت بودن و حق به جانب بودن به ترتیب سبب 21/0 و 14/0 واحد افزایش در نمرات خودبیانگری میشود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد بین پذیرش و تعلق با خودبیانگری رابطه خطی وجود دارد. بر این اساس اگر پذیرش بهاندازه یک واحد افزایش یابد، این تغییر به اندازه 27/0 نمرات خودبیانگری را افزایش میدهد. بهعلاوه یک واحد افزایش در تعلق سبب 22/0 واحد افزایش در نمرات خودبیانگری میشود. نتیجه اینکه بین خودشیفتگی و احساس تعلق با خودبیانگری در تلگرام دانشجویان دانشگاه ازاد اسلامی شهر کاشمر رابطه وجود دارد.