یک روز از زندگی موتزارت: من هرگز آدم وقت شناسی نبودم مقدمة ومراجعة

"ضمنا ما نمی‌توانیم پیش از ساعت 8 از خواب بیدار شویم،زیرا اتاق ما در زیر زمین قرار دارد و تا ساعت 30:8 نوری ظاهر ظاهر نمی‌شود،سپس به‌ سرعت لباس می‌پوشم،در ساعت 10 شروع به اهنگسازی می‌کنم تا ساعت‌ 30:12 و سپس به ẓWedligẒ می‌روم، جایی که تا ساعت 30:13 می‌توانم‌ اندکی بنویسم. درنتیجه اغلب اوقات،به خصوص‌ مواقعی که از خانه بیرون هستم،زودتر برمی‌گردم و چیزهایی قبل از خواب‌ می‌نویسم و خودم را تا ساعت یک بعد از نیمه‌شب غرق نوشتن می‌کنم. موتزارت مجبور بود تدریس کند و البته‌ قابل توجه است که در طول سال‌ 1784،بهترین موفقیت‌های نوازندگی‌ و اهنگسازی خود را داشت،به‌طوری‌ که هر یکی دو روز به‌طور پیاپی یک‌ قطعه به اکادمی ارایه می‌داد. خود موتزارت آخرین اشاره‌ی دقیق به‌ سحرخیزی خود را در نامه‌ای،در حدود دو ماه قبل از مرگ به همسرش‌ نوشته است:«آرایشگر خوش‌قول،سر ساعت شش صبح آمد و پریموس‌ (Primus) -خدمتکارم-آتش را ساعت‌ پنج و نیم روشن کرده بود و مرا ساعت‌ یک ربع به پنج بیدار کرده بود."