خلاصة:
این پژوهش از نوع مطالعات تجربی است که هدف کلی آن تعیین اثربخشی آموزش گروهی مهارتهای زندگی برای ارتقاء سلامت روان میباشد. جامعۀ آماری مورد مطالعه شامل کلیه نوجوانان مستقردر کانون اصلاح و تربیت شهر بوشهر بوده که به روش تصادفی ساده تعداد 32 نفر از آنان به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. از بین نمونۀ انتخاب شده گروههای مورد مطالعه تحت عناوین گروه آزمایش به اندازه 16 نفر و گروه کنترل به حجم 16 نفر تعیین و برای انجام عملیات پژوهشی آماده شدند. ابزار اندازهگیری برای تعیین وضعیت سلامت روان گروههای مورد مطالعه پرسشنامه سلامت عمومی GHQ بوده که نمونهای از آن پیوست میباشد. در این مطالعه قبل از شروع مداخلات از تمام اعضای هر دو گروه آزمون GHQ به عمل آمد و نتایج در برگههای ویژهای ثبت شدند. پس از اجرای آزمون GHQ و تعیین سطح سلامت روان اعضای گروههای آزمایش و کنترل، مداخلات (آموزش گروهی مهارتهای زندگی) برای گروه آزمایش و پلاسبو (اجرای دورۀ آموزش تغذیۀ صحیح) برای گروه کنترل انجام گردید. بر اساس یافتههای به دست آمده، تفاوت بین میانگین نمرات پیش آزمون با پس آزمون در گروه آزمایش پس از مداخلات، معنیدار بوده (001/0=P) و همچنین این وضعیت در مقایسه بین میانگین نمرات پس آزمون هر دو گروه نیز معنیدار بوده است (002/0=P).
The present study is an experimental one, aiming to identify the effectiveness of teaching life skills on mental health. The population of the study is the total youths held in Boushehr Rehabilitation Center. The subjects were 32 youths which were selected via simple random sampling and were put in two groups: 16 in control group and 16 in experimental group. In order to measure the mental health of the subjects, the GHQ questionnaire was used. Prior to teaching, the questionnaire was given to each of the subjects in control and experimental groups to determine the level of the subjects’ mental health. Then teaching of life skills was conducted to the experimental group and teaching of placebo (teaching proper nutrition) was conducted to the control group. The results obtained from the pre-test and post-test then were computed and analyzed.